ماده 28 اساسنامه شرکت سهامی تلفن ایران مصوب 1331

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۸ اساسنامه شرکت سهامی تلفن ایران مصوب ۱۳۳۱ مصوب ۱۳۳۱,۱۲,۱۶: در ترازنامه کلیه دارایی و بدهکاریها باید بطریقی که در زیر مقرر است تعیین شود:

۱ – دارایی ارزش کالا و برگهای بهادار ببهای خرید یا بهای تمام شده و اگر ارزان شده باشد ببهای روز.

۲ – بستانکاریهایی که وصول آن مشکوک است بارزش احتمالی محسوب می شود و آنچه لاوصول است نباید جزء دارایی ترازنامه منظور گردد .

۳ – دارایی که برای حوایج عادی شرکت بکار میرود از ماشین و ادوات منصوبه و غیر منصوبه و اثاثیه و ساختمان مطلقا به بهای واقعی یا بهای تمام شده هر کدام که کمتر است مشروط بر اینکه استهلاک منظور گردد.

الف – استهلاک کابل دو و نیم درصد.

ب – استهلاک ساختمانها و دستگاه مرکزی پنج درصد

ج – اثاثیه ده درصد.

۴ – هزینه تعمیرات و اداری نباید در جزء دارایی ترازنامه منظور شود.

۵ – بدهکاریهای ارزی و تعهدات ارزی باید به ارزش روز در ترازنامه منظور گردد.

۶ – مجموع سرمایه اعم از سهام و اندوخته باید در قسمت بدهکاریهای ترازنامه منظور گردد.

۷ – سود یا زیانی که از مقایسه دارایی و بدهکاری ترازنامه حاصل می شود باید جداگانه در پایان ترازنامه نوشته شود.