ماده 28 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 28 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386: حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی‌، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است‌:

‎‎‎الف - بهره‌برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد، توسط اشخاص‌، مشروط به موافقت مالک آن است‌.

‎‎‎ب - بهره‌برداری از یک طرح صنعتی ثبت شده عبارت است از: ساخت‌، فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی‌.

‎‎‎ج - مالک طرح صنعتی ثبت شده‌، می‌تواند علیه شخصی که بدون موافقت او افعال مذکور در بند (ب‌) این ماده را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عادتاً موجبات تجاوز آینده را فراهم آورد، در دادگاه اقامه دعوی نماید.

‎‎‎د - مدت اعتبار طرح صنعتی پنج سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن خواهد بود. این مدت را می‌توان برای دو دوره پنج ساله متوالی دیگر پس از پرداخت هزینه مربوط تمدید نمود. پس از انقضاء هر دوره که از پایان دوره شروع می‌شود، یک مهلت شش ماهه برای پرداخت هزینه تمدید گردیده و همچنین جریمه تأخیر در نظر گرفته خواهد شد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

بهره برداری از طرح صنعتی، به معنی ساخت، فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی است که این حقوق مادی، متعلق به مبتکر طرح صنعتی می باشند. [۱]

مطالعات تطبیقی

مدت زمان حمایت از طرح صنعتی، براساس موافقتنامه تریپس، حداقل 10 سال می باشد [۲] همچنین موافقتنامه مقرر می کند که در صورت بهره برداری اشخاص ثالث از طرح صنعتی، مالک طرح صنعتی می تواند مانع از اقدام آنها شود، مشروط بر اینکه اعمال ممنوع شخص ثالث، برای مقاصد تجاری صورت گرفته باشد. [۳]

مدت زمان حمایت از طرح های صنعتی، در اغلب کشورها حدود 25 سال است. [۴]

فلسفه و مبانی نظری ماده

علت کوتاهی نسبی مدت زمان حمایت از طرح های صنعتی، وابستگی این طرح ها از جمله در حوزه های پوشاک و کفش، به دنیای مد است که با سرعت زیادی همواره در حال تغییر می باشند. لذاست که در نظر گرفتن مدت زمات بیشتر برای حمایت از طرح های صنعتی، فایده عملی نخواهد داشت. [۵]

نکات توضیحی

طراح و مبتکر طرح صنعتی، چه طرح صنعتی اش را ثبت کرده باشد چه ثبت نکرده باشد، می تواند علیه ناقض طرح خود اقامه دعوا نموده، توقیف و جبران خسارات و هزینه های وارده را خواستار شود. [۶] حق مالک طرح صنعتی، حقی است مطلق؛ به این معنا که نقض آن حقوق، خواه به صورت عمدی صورت گرفته باشد خواهد غیرعمدی، تجاوز محسوب می شود. این موضوع مستفاد از اطلاق بند (الف) این ماده می باشد. [۷]

مقالات مرتبط

ادّعای حقوق فکری شخص ثالث نسبت به مبیع در حقوق‌ایران، مصر، انگلیس و کنوانسیون بیع بین المللی (1980 وین)

منابع

  1. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5174528
  2. امیر ساعدوکیل. حمایت از مالکیت فکری در سازمان جهانی تجارت و حقوق ایران. چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3338748
  3. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5194276
  4. سیمین عباسی، بابک اخگر و محمود باقری. مدیریت حقوق مالکیت فکری (اختراع، علائم تجاری، طرح های صنعتی). چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5064452
  5. محسن خدمتگزار. فلسفه مالکیت فکری (بررسی تحلیلی تاریخچه، مبانی، مفهوم و مالکیت فکری). چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4931512
  6. سیمین عباسی، بابک اخگر و محمود باقری. مدیریت حقوق مالکیت فکری (اختراع، علائم تجاری، طرح های صنعتی). چاپ 1. شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5064752
  7. محسن خدمتگزار. فلسفه مالکیت فکری (بررسی تحلیلی تاریخچه، مبانی، مفهوم و مالکیت فکری). چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4909256