ماده 2 قانون متمم قانون ثبت املاک مصوب 1307

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲ قانون متمم قانون ثبت املاک مصوب ۱۳۰۷ مصوب ۱۳۰۷,۱۰,۰۶: نسبت باملاکی که با شرط خیار یا بعنوان قطعی و یا شرط نذر خارج و یا شرط وکالت منتقل شده است و بطور کلی نسبت باملاکی که بعنوان صلح یا بهر عنوان دیگر با شرط استرداد انتقال داده شده و مدت خیار یا عمل بشرط و بطور کلی مدت حق استرداد هنوز باقی است انتقال دهنده حق دارد تقاضای ثبت نماید ولی مکلف است حق طرف را نیز در تقاضانامه خود قید کند و این حق در ضمن اعلان با تصریح باسم طرف ذکر خواهد شد. هر کاه[هرگاه] انتقال دهنده در ظرف مدت بخواهد از حق خود استفاده کند باید با اطلاع اداره ثبت محل ملک اقدام نماید.

اگر انتقال دهنده در ظرف مدت از حق خود استفاده نکرد طرف میتواند صدور سند مالکیت قطعی خود را نسبت بملک مورد معامله که در دفتر املاک باسم انتقال دهنده ثبت شده است تقاضا نماید.

اداره ثبت تقاضای طرف را بانتقال دهنده ابلاغ کرده و هر کاه[هرگاه] انتقال دهنده تا دو هفته از تاریخ ابلاغ – ( با رعایت مقررات اصول محاکمات حقوقی راجع به بعد مسافت) – مخالفتی نکرد تعلق قطعی ملک را به طرف در دفتر املاک ثبت نموده سند مالکیت قطعی باو خواهد داد.

اگر انتقال دهنده تا دو هفته از تاریخ ابلاغ ادعا کرد که تفاوت بین قیمت واقعی ملک در روز انقضای مدت حق استرداد و قیمت مقرر بین طرفین از خمس قیمت واقعی در روز انقضای مدت بیشتر است باید در ظرف یکماه بمحکمه صالحه رجوع کند.

هر کاه محکمه تفاوت قیمت را معادل خمس یا کمتر دید حکم خواهد داد اداره ثبت املاک ملک را بطور قطعی باسم طرف ثبت نماید و هر گاه تفاوت را بیش از میزان فوق دید و طرف نیز تا یکماه از تاریخ اخطار برای تادیه مازاد از خمس حاضر نشد محکمه حکم برد قیمت مقرر بین طرفین و اجره المثل قانونی خواهد داد در این صورت هر کاه[هرگاه] انتقال دهنده محکوم به را نپرداخت حکم مطابق مقررات اصول محاکمات حقوقی اجرا شده و طرف در استیفای حق خود ( محکوم به) – از عین یا قیمت ملک مورد معامله بر هر طلبکار دیگر انتقال دهنده مقدم خواهد بود.