ماده 2 قانون نحوه اجرای اصل نودم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲ قانون نحوه اجرای اصل نودم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: علاوه بر اختیارات مصرحه در ماده واحده مصوب ۱/۱۱/۵۹ و تبصره الحاقی آن مصوب ۵/۲/۶۴، این کمیسیون میتواند جهتکسب اطلاعات کافی از مسئولین مذکور در آن ماده دعوت یا مستقیما با آنها مکاتبه نمایند و آنها مکلف به اجابت هستند و در صورت تخلف و ثبوتجرم عدم پاسخگوئی توسط کمیسیون اعلام آن، دادگاه صالح موظف است خارج از نوبت رسیدگی و در صورت ثبوت جرم مقدار کیفر مذکور در تبصرهماده واحده را مشخص و نتیجه را به کمیسیون اعلام نماید و در این پرونده دادگاه رسیدگیکننده به جرم عدم پاسخگویی حق رسیدگی به اصل شکایتیرا که در کمیسیون مطرح است ندارد.

تبصره ۱ – هر بخش می تواند با موافقت رییس کمیسیون در صورتی که مقتضی بداند از شاکی و مشتکی عنه برای اداء توضیحات و روشن شدن چگونگی موضع عودت به عمل آورد و عدم اجابت مشتکی عنه تخلف محسوب و لیکن مجازات مذکور در ماده ۲ این قانون را نخواهد داشت.

تبصره ۲ – دبیر خانه موظف است نامه های طبقه بندی شده و مستقیم را بدون گشودن، ثبت و دراختیار هیأت رئیسه کمیسیون قرار دهد.

الگو:مواد قانون نحوه اجرای اصل نودم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران