ماده 2 قانون نظارت شرعی بر ذبح و صید

ماده ۲ قانون نظارت شرعی بر ذبح و صید: تعاریف:

نظارت شرعی– فرآیندی است که براساس آن ذبح و صید کلیه حیوانات، پرندگان و آبزیان حلال گوشت توسط ناظران شرعی در مراکز کشتار و صیادی نظارت شده، تا مصرف ذبیحه و صید بر اساس احکام اسلامی حلیت پیدا کند.

ناظر شرعی– به مسلمانی که آگاهی کامل بر موضوع حلال وحرام ذبح دام، پرندگان و صید آبزیان را دارد گفته می شود.

ذبح شرعی– به نحوه سربریدن حیوانات و پرندگان حلال گوشت طبق نظر فقهی مراجع عظام گفته می شود.

ذابح– به مسلمانی گفته می شود که شرایط لازم برای ذبح شرعی را داشته باشد.

صیاد– به فردی گفته می شود که دارای شرایط لازم برای صید طبق موازین اسلامی باشد.

صید شرعی– به روش هایی اطلاق می گردد که حیوانات، پرندگان و آبزیان حلال گوشت طبق موازین اسلامی صید می شوند.

نحر– فروبردن کارد و همانند آن از آلات تیز آهنی در محل فرو رفتگی میان گردن و سینه شتر.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی