ماده 39 قانون محاسبات عمومی مصوب 1289

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۹ قانون محاسبات عمومی مصوب ۱۲۸۹ مصوب ۱۲۸۹,۱۱,۳۰: تحویلداران نمی توانند وجهی را که به صندوق آنها حواله شده نپردازند مگر وقتی که بر خود آنها محقق شود در اسناد عیب و نقصی بوده و یا صحت قبوض مشکوک باشد و یا این که کار و خدمتی که وجه در ازاء آن داده می شود هنوز محقق نشده است و یا این که از حدود اعتبارات معینه یا تقسیمات ماهیانه متجاوز شده باشد.