ماده 3 اساسنامه سازمان اقدامات تأمینی و تربیتی
ماده ۳ اساسنامه سازمان اقدامات تأمینی و تربیتی مصوب ۱۳۵۶/۱۱/۱۵: وظایف اصلی سازمان عبارت است از:
الف – بررسی علل ارتکاب جرائم و تهیه برنامه ها و طرحهای اساسی به منظور پیشگیری از آن.
ب – حمایت قانونی و اجتماعی از اطفال کمتر از ۱۸ سال که سلامت و امنیت و اخلاق آنان بواسطه محیط زندگی خانوادگی و پرورشی که در آن پرورش یافته اند یا به سبب نوع کار و حرفه یا اعمال و کردار خود در معرض خطر بزهکاری قرار گرفته اند با همکاری سازمانهای مربوط.
ج – ایجاد و اداره کانونهای اصلاح و تربیت.
د – بررسی و اظهارنظر درباره تأسیس و محل و ظرفیت و سایر خصوصیات ساختمانی و تجهیزات تبعیدگاه و زندان و بیمارستان مجرمین معتاد وتیمارستان مجرمین مجنون و مختل المشاعر و کارگاههای کشاورزی و صنعتی موضوع قانون اقدامات تأمینی و نحوه اداره آنها با همکاری سازمانهائیکه وظیفه احداث و تأسیس و اداره مؤسسات مذکور را به عهده دارند.
ه– – بررسی و تعیین نظام مؤسسات فوق الذکر و اصول مربوط بنگاهداری مجرمین و رفتار با زندانیان و تنظیم برنامه های تهذیب و تربیت مجرمان و آموزش آنان و نظارت در اجرای اصول و ترتیبات مذکور.
و – راهنمائی لازم به دادسراهای شهرستان و استان یا واحدهای تابع برای نظارت در زندانها و سایر مؤسساتیکه سازمان طبق این اساسنامه تکلیف نظارت بر آنها را دارد و بررسی گزارش دادسراها یا واحدهای مذکور در این باره و سایر امور و مسائل مؤسسات مزبور.
ز – دادن دستورالعمل و راهنمائی لازم بدادسراهای شهرستان یا واحدهای تابع در زمینه مراقبت بعد از خروج و بررسی گزارشهای مربوط.
ح – پی گیری هدفهای قانون اقدامات تأمینی مصوب سال ۱۳۳۹ (۲۵۱۹ شاهنشاهی) و ارشاد دادسراها در این زمینه و هرگونه اقدام لازم دیگر بمنظور حسن اجرای قانون مزبور.
ط – صدور اجازه تأسیس انجمنهای حمایت از زندانیان و خانواده آنان و نظارت بر کار انجمنهای مزبور.
ی – تهیه و تنظیم سجل کیفری مجرمان و تنظیم پرونده شخصیت آنها در موارد لزوم که متضمن اطلاعات لازم از قبیل وضع اجتماعی، روانی واخلاقی آنان خواهد بود.
ک – جمع آوری آمارهای لازم از جرائم و بررسی و نتیجه گیری از آنها.
ل – رسیدگی به تقاضای عفو و بخشودگی و تهیه فهرست اسامی افراد واجد شرایط.
م – نظارت بر رفتار مجرمان بعد از آزادی مشروط یا تعلیق تعقیب یا تعلیق مجازات و اقدامات لازم با استفاده از امکانات سازمان برای هدایت و کمک آنان در زمینه های اخلاقی و اجتماعی.
ن – تأسیس مراکز مراقبت بعد از خروج به منظور راهنمائی، کمک به اشتغال و بازپذیری اجتماعی مجرمان بعد از آزادی یا در شرایط محکومیت به تبعید یا اقامت اجباری و تعلیق و آزادی مشروط.
س – تنظیم و اجرای برنامه های لازم بمنظور بالابردن آگاهی عمومی در زمینه مقررات جزائی با استفاده از وسائل ارتباط جمعی.
ع – تهیه طرحهای کارآموزی مددکاران اجتماعی کارکنان اداره دادگاههای اطفال و کانونهای اصلاح و تربیت و آموزش ضمن خدمت کارکنان مزبور و قضات دادگاههای اطفال و اجرای این طرحها.
تبصره – احداث و اداره تبعیدگاه و زندان و کارگاههای کشاورزی و صنعتی موضوع این اساسنامه با شهربانی کشور شاهنشاهی و مؤسسات درمانی مذکور با وزارت بهداری و بهزیستی با رعایت نظر سازمان اقدامات تأمینی و تربیتی خواهد بود.