ماده 50 قانون امور حسبی

ماده ۵۰ قانون امور حسبی: در صورتی که محجور در خارج ایران اقامت یا سکنی دارد مطابق ماده ۱۲۲۸ قانون مدنی مأمور کنسولی ایران قیم موقت برای محجور معین نماید اگر دادگاه تهران تصمیم مأمور کنسولی را تنفیذ نکند تعیین قیم با دادگاه نامبرده خواهد بود.

مواد مرتبط

• ماده ۱۲۲۸ قانون مدنی

توضیح واژگان

محجور: به کسی که حق تصرف در اموالش را ندارد، محجور گویند.

قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می‌گردد؛ قیم گویند.

دادگاه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می‌شود.

نکات توضیحی ماده 50 قانون امور حسبی

ماده ۵۰ قانون امور حسبی، در خصوص فرضی است که محجور در خارج از ایران اقامت دارد اما قیم ندارد در این موارد برای محجور قیم موقت انتخاب می‌شود و این قیم موقت توسط مأمور کنسول نصب می‌شود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 50 قانون امور حسبی

1. این ماده به وضعیت محجورین مقیم خارج از ایران اشاره دارد.
2. مأمور کنسولی ایران وظیفه دارد برای محجوری که در خارج از کشور اقامت دارد، قیم موقت تعیین کند.
3. تصمیم مأمور کنسولی نیاز به تنفیذ دادگاه تهران دارد.
4. اگر دادگاه تهران تصمیم مأمور کنسولی را تنفیذ نکند، خود دادگاه تهران مسئولیت تعیین قیم را برعهده خواهد گرفت.
5. ماده به ماده ۱۲۲۸ قانون مدنی ارجاع داده است، که مرتبط با مسئولیت و وظایف مأمور کنسولی در قبال محجورین خارج از کشور است.

رویه های قضایی

مطابق نظر مشورتی شماره ۷/۷۹۳۳ مورخ ۱۳۵۹/۱/۱۰ اداره حقوقی قوه قضاییه نصب قیم در مورد ایرانیان محجور مقیم خارج بر عهده مأمورین کنسولی است. نصب موقت قیم به این دلیل است که ممکن است دادگاه عمومی حقوقی تهران تصمیم مأمور کنسولی تنفیذ نکند که در این موارد با توجه به ماده ۵۰ قانون امور حسبی تعیین قیم به عهده دادگاه قرار می‌گیرد.