ماده 7 اساسنامه شرکت ملی نفت ایران مصوب 1333
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۷ اساسنامه شرکت ملی نفت ایران مصوب ۱۳۳۳ مصوب ۱۳۳۳,۱۰,۲۵: – شرکت از تسهیلات و معافیتهای گمرکی زیر استفاده خواهد نمود:
الف – شرکت بدون تحصیل پروانه ورود ولی با انجام تشریفات گمرکی حق دارد از محل درآمد ارزی خود آنچه را از ماشین آلات – دستگاه های فنی – افزار و ادوات – قطعات یدکی – مواد شیمیایی – مصالح ساختمانی – وسایل حمل و نقل از هر قبیل و بطور کلی هر نوع اشیاء و موادی که منحصرا برای عملیات خود در ایران لازم داشته باشد و همچنین لوازم و دستگاه ها و آلات و ادوات طبی و جراحی و دارو که برای بیمارستانها و مطبهای خود ضروری بداند بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی و هر نوع مالیات و عوارض دیگر از خارجه وارد نماید.
ب – صادرات مواد نفتی از پرداخت حقوق گمرکی و هر نوع مالیات و عوارض به دولت و ادارات محلی و شهرداریها معاف خواهد بود ولی شرکت اظهارنامه هایی را که برای آمار گمرکی و ارزی لازم است تهیه نموده و تسلیم گمرک محل خواهد کرد.
تبصره ۱ – شرکت مکلف است برای تهیه وسایل صنعتی یا مواد مصرفی خود با توجه به مرغوبیت و ارزش جنس و رعایت مصالح اقتصادی کشور نسبت بکالاهای مشابه داخلی حق تقدم قایل شده و محصولات و مصنوعات داخلی را به مصرف برساند.
تبصره ۲) – در مورد مواد و اشیاییکه شرکت وارد نموده و بعدا دیگر به آنها احتیاج نداشته باشد شرکت در فروش آن باشخاص و صدور آن به خارج آزاد است ولی چنانچه اشیاء مزبور با معافیت از حقوق گمرکی و عوارض وارد شده باشد فروش آن در داخل کشور مشروط به پرداخت حقوق گمرکی میباشد.