ماده 7 قانون تشکیل دادگاههای کیفری 1 و 2 و شعب دیوانعالی کشور

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷ قانون تشکیل دادگاههای کیفری ۱ و ۲ و شعب دیوانعالی کشور: دادگاههای کیفری ۱ با رعایت ماده ۱ این قانون به جرائم زیر رسیدگی می نمایند:

الف – جرمی که کیفر آن اعدام، رجم، صلب و نفی بلد بعنوان حد باشد.

ب – جرمی که کیفر آن قطع یا نقص عضو باشد.

ج – جرمی که کیفر آن به حسب قانون ۱۰ سال زندان و بالاتر باشد.

د – جرمی که کیفر آن به حسب قانون بیش از دویست هزار تومان جزای نقدی باشد.

ه– – جرمی که کیفر آن نصف دیه کامل هر یک از موارد ششگانه و یا بالاتر باشد اعم از عمد یا شبه عمد و یا خطاء محض.

تبصره ۱ – هرگاه جرمی که ادعا شده احتمال ترتیب یکی از کیفرهای مذکور بر آن باشد و پس از ختم دادرسی معلوم شد که کیفر آن کمتر از امور مذکوره است، دادگاه کیفری ۱ مبادرت به انشاء حکم خواهد نمود.

تبصره ۲ – هرگاه در محلی دادگاه کیفری ۲ تشکیل نشده و یا تشکیل شده ولی پرونده هایش متراکم است و یا دادگاه فاقد قاضی باشد و نیز در صورتی که قاضی دادگاه کیفری ۲ مطابق قانون صلاحیت رسیدگی به پرونده ای را ندارد، دادگاه کیفری ۱ میتواند بر حسب ارجاع رئیس کل به پرونده هایی که در صلاحیت کیفری ۲ است نیز رسیدگی نماید.