ماده 7 قانون تشکیل صندوق پس انداز مستخدمان رسمی کشوری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷ قانون تشکیل صندوق پس انداز مستخدمان رسمی کشوری مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۲۷: وجوه پس انداز و بهره ای که بحساب پس انداز مستخدم و سهم دولت طبق ماده ۴ تعلق میگیرد تا زمانی که مستخدم در خدمت دولت است بوی پرداخت نمیشود و در صورتیکه خدمت مستخدم خاتمه یابد بترتیب زیر عمل میشود:

الف – در صورت بازنشستگی و یا ازکارافتادگی یا بازخرید خدمت مستخدم کلیه وجوه پس انداز سهم مستخدم و سهم دولت بهره های مربوط باو پرداخت میشود.

ب – در صورت فوت مستخدم کلیه وجوه پس انداز اعم از سهم مستخدم و سهم دولت و بهره های مربوط به تساوی بین وارث قانونی مذکور در ماده ۸۶ قانون استخدام کشوری تقسیم میگردد و در صورتیکه وراث قانونی با شرایط مقرر در ماده ۸۶ قانون مذکور وجود نداشته باشد فقط سهم مستخدم و بهره آن طبق قانون مدنی بورثه او تعلق خواهد گرفت.

ج – در صورتیکه مستخدم به موجب حکم دادگاههای صلاحیتدار به مجازاتهای اخراج از خدمت وزارتخانه یا مؤسسه دولتی یا انفصال دائم از خدمت دولت محکوم شود فقط مستحق دریافت سهم پس انداز خود و بهره متعلق بآن خواهد بود.

د – در مورد استعفاء و سایر موارد علاوه بر پرداخت سهم پرداختی مستخدم و بهره آن سهم پرداختی دولت و بهره آن با توجه بسنوات خدمت مستخدم بشرح زیر محاسبه و باو پرداخت میشود:

در پایان سال پنجم پنج درصد.

در پایان سال دهم پانزده درصد.

در پایان سال پانزدهم سی درصد.

در پایان سال بیستم پنجاه درصد.

در پایان سال بیست و پنجم هفتاد و پنج درصد.

در پایان سال سی ام ببعد صد درصد.

تبصره – آن قسمت از وجوه پس انداز و بهره آن که براساس مقررات فوق بمستخدم یا بازماندگان او، قابل پرداخت نباشد بحساب مخصوص مذکور در ماده ۶ واریز و صرف تأمین رفاه بازنشستگان و وظیفه بگیران میشود.