ماده 7 قانون شهادت و امارات
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۷ قانون شهادت و امارات مصوب ۱۳۰۸,۰۴,۲۵: اماره عبارت از اوضاع و احوالی است که نوعا صحت اظهارات یکی از طرفین دعوی را برساند – هیچوقت نمی توان باستناد امارات حکم داد مگر اینکه امارات موجوده قوی و موجه باشد – در این صورت نیز محکمه مکلف است اوضاع و احوالی را که مدرک حکم قرار می دهد بطور روشن و کافی یک بیک تشریح کند – بعلاوه وقتی می توان باستناد امارات حکم داد که یا دعوی از نوع دعاوی باشد که موافق این قانون اثبات آن بوسیله شهود ممکن است یا وجود امارات دلایل موجوده دیگر را تکمیل کند.