ماده 7 قانون صندوق ضمانت صادرات ایران
ماده ۷ قانون صندوق ضمانت صادرات ایران مصوب ۱۳۵۲,۰۵,۰۹: صندوق مطالبات صادر کنندگان را از خریداران کالاها و خدمات صادراتی در مقابل خطرات ناشی از امور زیر و بترتیب و تا میزانی که در آئیننامه مربوط مشخص میگردد، تضمین میکند مشروط بر اینکه ناشی از عدم انجام تعهدات صادرکننده نباشد.
۱ – ورشکستگی و یا اعسار خریدار.
۲ – استنکاف خریدار از قبول خدمت یا کالاهای صادر شده.
۳ – خودداری خریدار از پرداخت برات در سررسید.
۴ – عدم پرداخت بهای کالا یا خدمات در سررسید مربوط.
۵ – اعمال سیاست محدودیتهای وارداتی و ارزی در کشور خریدار.
۶ – وقوع جنگ یا حالت جنگ.
۷ – تیره شدن روابط و یا قطع رابطه سیاسی با کشور خریدار، بنحوی که نتیجتا صادرکننده موفق بدریافت مطالبات خود در سررسید نگردد.
۸ – اعمال سیاستهای اقتصادی که موجب مسدود شدن مطالبات صادرکنندگان گردد.
۹ – سلب مالکیت از خریدار کالا یا خدمات در خارج از کشور بر اثر ملی شدن یا مصادره اموال بنحوی که صادر کننده موفق بدریافت مطالبات خود نگردد.
۱۰ – سایر حوادثی که معمولا توسط شرکتهای بیمه، بیمه نمیشود.