ماده 99 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران
ماده ۹۹ قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران: بدونکار وضع پرسنلی است که بیکی از علل زیر موقتا از کار برکنار گردند:
الف – به موجب قرارهای صادره از مراجع ذیصلاح قضایی بازداشت شوند.
ب – برابر احکام صادره از دادگاههای صالح زندانی شوند.
ج – به علت عدم پرداخت محکوم به یا بدهی منجر به صدور اجرائیه، زندانی شوند.
د – بعلت ارتکاب تخلفات انضباطی بدونکار شوند.
ه– – در صورتیکه محکوم به اقامت اجباری یا ممنوع از اقامت در محل معین شوند.
تبصره ۱ – چنانچه در محل اقامت پرسنل مشمول بند ه– پادگان و یا سازمان نظامی وجود داشته باشد ارتش در صورت نیاز می تواند آنان را بجای بدونکاری در آن محل حاضر بخدمت نماید.
تبصره ۲ – مدت بدونکاری جزء ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی محسوب میگردد.
کسور بازنشستگی این مدت بر اساس آخرین حقوق قبل از بدونکاری به صندوق بازنشستگی واریز خواهد شد.
تبصره ۳ – محکومیتها به میزانی که مشمول عفو، آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات، تأخیر اجرای حکم یا حبس یا خدمت قرار گیرند باعث بدونکاری نخواهد شد.