مالیات مضاعف در حقوق ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مالیات مضاعف در حقوق ایران
عنوانمالیات مضاعف در حقوق ایران
رشتهحقوق عمومی
دانشجومحسن باباخانی
استاد راهنماسالار نصری
استاد مشاور[[]]
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۷۴
دانشگاهدانشگاه تهران



مالیات مضاعف در حقوق ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط محسن باباخانی، با راهنمایی سالار نصری در سال ۱۳۷۴ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران دفاع گردید.

چکیده

در این رساله مالیات مضاعف از دو دیدگاه به شرح ذیل مورد بررسی قرار گرفت : الف – جذب سرمایه گذاری خارجی : درحال حاضر با توجه به گسترش اقتصاد بین الملل، نیاز کشورهای درحال توسعه برای جذب سرمایه های خارجی و کشورهای توسعه یافته برای سرمایه گذاری در خارج از مرزها انعقاد قراردادهای پرهیز از مالیات مضاعف بین کشورها گسترش یافته است ، با انعقاد این قراردادها کشورهای درحال توسعه سعی در جذب هرچه بیشتر سرمایه های خارجی دارند و کشورهای صنعتی نیز می خواهند با هدایت سرمایه گذاری در خارج از مرزها بر این سرمایه گذاری ها نظارت داشته باشند.ایران نیز دو قرارداد پرهیز از مالیات مضاعف و تعدادی تصویبنامه های بخشودگی مالیاتی با کشورهای دیگر دارد.از سوی دیگر مقرراتی برای پرهیز از اینگونه مالیات وجود دارد که در این رساله بررسی شد، بطور کلی بخشودگی از مالیات مضاعف در مقررات مالیاتی ایران بجز ماخذی که ممکن است بعلت اختلاف قانون ایران با کشورهای دیگر مشمول مالیات ایران قرار نگیرند به شرح ذیل می باشند : ۱ – در مواردی شرط معافیت از مالیات اقامت در خارج از ایران است . ۲ – گاهی قانون بطور یکجانبه به مالیات پرداخت شده در خارج اعتبار می دهد و از مابه التفاوت مالیات پرداختی به کشور بیگانه و مالیات قابل پرداخت به دولت ایران مالیات دریافت می کند بعبارت دیگر قدرت دریافت مالیات بین قانون ایران و کشور دیگر تقسیم می گردد. ۳ – در مواردی قانون برای اتباع بیگانه بخشودگی دوجانبه درنظر گرفته است به این ترتیب که در صورت رفتار متقابل کشور دیگر نسبت به افراد ایرانی، اتباع آن کشور نیز از پرداخت مالیات در ایران معاف می باشند. ۴ – برطبق ماده ۱۶۸ قانون مالیاتهای مستقیم دولت می تواند برای پرهیز از مالیات مضاعف با دیگر کشورها توافقهایی منعقد کند آخرین توافقی که بر مبنای این قانون منعقد گردیده با کشور پاکستان می باشد.مقررات پرهیز از مالیات مضاعف تا اندازه ای می تواند ابزاری برای جذب سرمایه خارجی به کشور باشد، اما اگر سایر شرایط آماده نباشد نمی توان به مقصود رسید.هدف سرمایه گذار خارجی بدون تردید سودجویی محض است اما برای اینکه بتوان به بهترین وجهی به این نتیجه برسد منافع و مضار سرمایه گذاری را در نظر می گیرد.او ناگزیر از بررسی عواملی مانند میزان جذب بازده شرکت در کشور میزبان سرمایه، وسایل ارتباطی کشور، امکان انتقال سرمایه از کشور میزبان، خطر ملی شدن سرمایه و بالاخره مسایل مالیاتی خود در کشور میزبان و کشور اصلی سرمایه می باشد.هرگاه این شرایط آماده نباشد نه تنها نمی توان سرمایه های خارجی را جذب نمود بلکه فرار سرمایه های داخلی به خارج از مرزها یا انحراف آنها از سرمایه گذاریهای تولیدی در داخل کشور آغاز می شود بدینسان مشاهده می شود پرهیز از مالیات فقط یکی از راههای جذب سرمایه گذاری خارجی است که در کشور ما نیز بدان پرداخته شده است . ب – دریافت مالیات از درآمدهای خارجی : یکی دیگر از موارد ایجاد مالیات مضاعف در زمان دریافت مالیات از درآمد و سرمایه اتباع ایرانی در کشورهای دیگر است در این زمینه نیز در مقررات مالیاتی ایران نیز بخشودگیهای یکجانبه درنظر گرفته شده است تا از مالیات مضاعف بر این ماخذ جلوگیری شود و از سوی دیگر سرمایه های آنها را به مشاغل و سرمایه گذاریهای خاصی هدایت نمود.

کلیدواژه ها

  • ایران
  • قوانین و مقررات
  • مالیات مضاعف