محمد سنگلجی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
محمد سنگلجی
زادهٔ۱۲۷۵
تهران
درگذشت۱۳۵۹
تهران
ملیتایرانی
تحصیلاتعلوم دینی، فقه، فلسفه و حقوق اسلامی
پیشه(ها)حقوقدان، فقیه، استاد دانشگاه
تخصصفقه، اصول، قواعد فقه، حقوق اسلامی، منطق، فلسفه، تاریخ اسلام
مرتبه حوزویدانش آموخته حوزه علمیه تهران (مدرسه خان مروی)، حوزه علمیه نجف


محمد سنگلجی (زاده ۱۲۷۵ خورشیدی – درگذشته ۱۴ شهریور ۱۳۵۹ خورشیدی) فقیه، حقوقدان و مدرس دانشگاه ایرانی بود که از نیمه نخست قرن چهاردهم خورشیدی تا پایان عمر در تدریس فقه، اصول و قواعد فقه در نهادهای آموزش عالی فعالیت داشت. او در کنار فعالیت‌های علمی، به تألیف آثار متعدد در حوزه‌های فقه، اصول، فلسفه، منطق و تفسیر قرآن پرداخت و به عنوان بنیان‌گذار «رواق قرآن» به تبلیغ و آموزش معارف اسلامی نیز همت گماشت.[۱]

زندگی‌نامه

محمد سنگلجی فرزند محمدحسن سنگلجی در تهران زاده شد. تحصیلات مقدماتی خود را در مدرسه خان مروی گذراند و در بیست‌وهفت سالگی برای ادامه تحصیل به نجف رفت. او در حوزه علمیه نجف به تحصیل فقه و اصول پرداخت و به درجه اجتهاد رسید.[۱]

فعالیت‌های آموزشی

در اواسط دهه ۱۳۲۰ خورشیدی به تدریس فقه، اصول و قواعد فقه در مدرسه عالی حقوق و دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران مشغول شد و از سال ۱۳۴۹ خورشیدی تدریس این دروس را در دوره‌های عالی تکمیلی حقوق ادامه داد. شیوه تدریس او به دلیل ذکاوت، سرعت پاسخ‌گویی و توانایی بیان مثال‌زدنی مشهور بود.[۱]

فعالیت‌های فرهنگی

سنگلجی افزون بر تدریس دانشگاهی، به آموزش و تبلیغ فرهنگی و دینی نیز می‌پرداخت. او کانونی به نام «رواق قرآن» تأسیس کرد که محل آموزش قرآن، منطق، فقه، ملل و نحل و تاریخ اسلام برای دانشجویان و جوانان تحصیل‌کرده بود.[۱]

آثار

آثار تألیفی و تحقیقی او شامل:

  • دلائل‌السداد (در قواعد فقه و اجتهاد)
  • مقاصدالاصول (در فن اصول)
  • ندای عشق (در فلسفه)
  • خردسنج (در منطق فارسی)
  • مصباح‌المیزان (در منطق)
  • قانون رضاع در اسلام
  • میراث در اسلام
  • کلیات عقود و ایقاعات
  • رساله قضا و قدر
  • تعلیقه بر مثنوی
  • رساله تحقیق در ابطال تناسخ و اثبات معاد
  • رساله در تشریع یا قانون‌گذاری در اسلام
  • الوفایه فی تهذیب الکفایه
  • آیین دادرسی در اسلام
  • منطق و فلسفه الهی (مدخل منظومه)
  • تفسیر بر سور مقطعه
  • تفسیر قرآن مجید[۱]

درگذشت

محمد سنگلجی در ۱۴ شهریور ۱۳۵۹ خورشیدی در ۸۴ سالگی در تهران درگذشت.[۱]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ عباس مبارکیان. چهره ها در تاریخچه تظام آموزش عالی حقوق و عدلیه نوین. چاپ 1. پیدایش، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6715416