مدیریت دانش در سیر تاریخی قراردادهای بالادستی صنعت نفت ایران
مدیریت دانش در سیر تاریخی قراردادهای بالادستی صنعت نفت ایران نام مقاله ای از فیصل عامری، عباس کاظمی نجف آبادی، سید مهدی میرفتاح است که در دوره چهارم شماره یکم(فروردین 1397) نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
ایران با داشتن ذخایر عظیم هیدروکربوری جهان، با گذشت بیش از یک قرن از نخستین استخراج و بهرهبرداری نفت در قلمرو خود، تا امروز به یک قرارداد جامع که زمینهساز پیشرفت دانش فنی کشور و سوقدهنده به حداکثرسازی ظرفیت اقتصادی میادین هیدروکربوری باشد، دست نیافته است. در این پژوهش ضمن نگاهی اجمالی به دانش و مدیریت آن، به عنوان شرط لازم انتقال فناوری، قراردادهای نفتی امتیازی، مشارکتی و خدماتی پیش و پس از انقلاب اسلامی، از نگاه مدیریت دانش واکاوی شدهاند. نتایج به‌دست‌آمده، نشان میدهد قراردادهای امتیازی فارغ از رویکرد دانشی و بدون فراهم کردن بستر تحقق ابعاد و فرایندهای مدیریت دانش تنظیم شده و قراردادهای مشارکتی و خدماتی نیز به اختصار و بدون تأمین تضمینهای لازم، تنها زمینهساز کسب دانش بوده و رویکردی به سایر ابعاد مدیریت دانش نداشته است. پس از انقلاب اسلامی، با وجود تحولات و پیشرفتهای شگرف دانش در چند دهۀ اخیر، شروط راهبردی برای تحقق ابعاد مدیریت دانش و توسعه دانش و فناوری در قراردادهای بیع متقابل به روشنی مطرح نشده است و در نسل سوم این قراردادها، بُعد اجرایی انتقال فناوری فقط در سطح آموزش نیروهای انسانی، آن هم نه به صورت مطلوب نمود مییابد.
کلیدواژه ها
- انتقال فناوری
- حوزه بالادستی
- قراردادهای نفتی
- مدل پروبست
- مدیریت دانش