مدیریت مخاطرات سرمایه‌پذیر در برگزاری مناقصات قراردادهای توسعة بالادستی نفت و گاز در چهارچوب الگوی انتخاب نامناسب
مدیریت مخاطرات سرمایه‌پذیر در برگزاری مناقصات قراردادهای توسعة بالادستی نفت و گاز در چهارچوب الگوی انتخاب نامناسب، نام مقاله ای از محمد مهدی حاجیان و محمد حسن محمدی است که دوره هشتم، شماره یک (تیر 1401)نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
نبودِ تقارن اطلاعاتی بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت‌های متقاضی ورود به قراردادهای توسعه‌ای نفت و گاز زمینه‌ساز بروز پدیدة انتخاب نامناسب در قراردادهای مورد نظر است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش است که راهکارهای حقوقی و قراردادی مدیریت مخاطرات ناشی از انتخاب نامناسب کدام اند و آیا فرایند انتخاب شرکت های اکتشاف و تولید، جلوگیری از پدیدة انتخاب نامناسب را تضمین می کند یا خیر؟ بدین منظور یافته‌های علم اقتصاد در چهارچوب الگوی انتخاب نامناسب با هدف شناسایی ابزارهای حقوقی و قراردادی برای مدیریت مخاطرات مزبور به کار گرفته شده است. بررسی فرایند تعیین صلاحیت شرکت های اکتشاف و تولید حاکی از آن است که روش‌های اتخاذشده به منظور ارزیابی و غربالگری متقاضیان از کفایت لازم برخوردار نبوده است و فرایند مزبور می‌تواند یکی از مصادیق پدیدة انتخاب نامناسب باشد. طراحی و استقرار نظام جامع ارزیابی پیمانکاران، واگذاری ارزیابی توان مالی پیمانکاران به مؤسسات رتبه‌بندی اعتباری و استفاده از ظرفیت شروط قراردادی به منظور پیاده‌سازی الگوهای علامت‌دهی و غربالگری، ازجمله راهکارهایی است که می‌تواند مخاطرات ناشی از انتخاب نامناسب را بکاهد.
کلید واژه
- انتخاب نامناسب
- شرکت اکتشاف و تولید
- قرارداد تأمین مالی
- مخاطرات مناقصه گزار