مشتاقی و مهجوری در آرای قضایی - نگاهی به عنصر استناد و استدلال در رأی قضایی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

مشتاقی و مهجوری در آرای قضایی - نگاهی به عنصر استناد و استدلال در رأی قضایی نام مقاله ای از سید حسین صفائی و محمد درویش‌ زاده است که در شماره سیزدهم (اسفند 1400) فصلنامه علمی دانشنامه های حقوقی منتشر شده است.

چکیده

اولین جرقه‌های مشروطه خواهی در ایران از صدور حکمی غیرمستند آغاز شد اشتیاق ایرانیان و احتیاج آنان به مستند بودن آرای قضایی ابتدا در متمم قانون اساسی مشروطه منعکس شد سپس در قانون اساسی جمهوری اسلامی در سال ۵۷ به تصویب رسید و در ادامه در متون قوانین مختلف و اسناد بالادستی و پایین دستی قوانین بازتاب وسیعی پیدا کرد. و هنوز هم با گذشت قریب به 120 سال یکی از چالش‌های جدی نظام قضایی صدور رأی موجه مستند و مستدل است. از این‌رو نگاهی به تاریخ این مشتاقی و مهجوری در وصول به رأی مستند، موجه و مستدل اهمیت و ضرورت پیدا می‌کند.