مشروعیت توسل به زور ترکیه در حمله به شمال سوریه از منظر حقوق بین‌الملل
مشروعیت توسل به زور ترکیه در حمله به شمال سوریه از منظر حقوق بین‌الملل نام مقاله‌ای از مرتضی احمدی فرد و مهدی حاتمی است که در شماره هفتادوچهارم(بهار 1401) فصلنامه علمی پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
دولت ترکیه در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۸ عملیات «شاخه زیتون[1]» و در تاریخ 9 اکتبر سال 2019 عملیات نظامی موسوم به «چشمه صلح»[2] را در شمال سوریه آغاز کرد و اقدام به نقض تمامیت سرزمینی و ورود نظامی به خاک این کشور نمود و هم اکنون نیز این حملات به صورت پراکنده ادامه دارد. مطابق اظهارات مقامات ترکیه، این عملیات به منظور از بین بردن وحشت تروریسم و دفاع مشروع صورت گرفته است. با توجه به اینکه توسل به زور در روابط بین‌المللی امروز مطابق قواعد حقوق بین‌الملل و منشور ملل متحد منع شده است، این مقاله مشروعیت توسل به زور از طرف ترکیه را مورد بررسی قرار داده و با بررسی رفتار، اهداف و بازخوردهای ناشی از اقدامات این کشور و با استناد به اصول و مقررات موضوعه بین‌المللی و نیز برخی رویه‌های قضایی بین‌المللی مشخص می‌کند که دولت ترکیه اصل مهم منع توسل به زور را که به طور مشخص در بند 4 ماده 2 منشور مورد تصریح قرار گرفته نقض کرده و دلایل مطرح شده از طرف مقامات آن دولت از جمله مبارزه با تروریسم و دفاع مشروع نمی‌تواند نقض این قاعده بنیادین را توجیه کند.
کلیدواژه‌ها
- توسل به زور
- منشور ملل متحد
- دفاع مشروع
- تروریسم
- شمال سوریه