مصونیت دیپلماتیک در حقوق کیفری ایران و اسلام

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مصونیت دیپلماتیک در حقوق کیفری ایران و اسلام
عنوانمصونیت دیپلماتیک در حقوق کیفری ایران و اسلام
رشتهحقوق جزا و جرم شناسی
دانشجوحسین ایارگر
استاد راهنمامحمدجعفر حبیب زاده
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۷۷
دانشگاهدانشگاه تربیت مدرس



مصونیت دیپلماتیک در حقوق کیفری ایران و اسلام عنوان پایان نامه ای است که توسط حسین ایارگر، با راهنمایی محمدجعفر حبیب زاده در سال ۱۳۷۷ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس دفاع گردید.

چکیده

مصونیت دیپلماتیک در حقوق کیفری منشا پیدایش آثاری است که از آن جمله می توان به بهره مندی مامور دیپلماتیک دولت فرستنده از مصونیت مطلق کیفری یا مصونیت از تعقیب کیفری محاکم محلی اشاره کرد. نتیجه عملی برخورداری از مصونیت دیپلماتیک در حقوق کیفری اینست که نماینده یا مامور خاطی را از دسترس مراجع انتظامی و قضایی محل وقوع جرم خارج می سازد و تعقیب و محاکمه و مجازات وی را در صلاحیت مراجع کشور متبوع او قرار می دهد. نهاد مصونیت دیپلماتیک در حقوق کیفری با برخی از مفاهیم جزا نظیر علل موجه جرم، عوامل رافع مسیولیت کیفری و معاذیر معاف کننده قانونی تفاوت دارد. همچنین به رغم مشابهتهایی که این نهاد با نظام کاپیتولاسیون دارد از جهات مختلفی مانند منشا پیدایش آثار و نتایج و حیطه شمول از کاپیتولاسیون قابل تمایز است . افزایش بی رویه افراد بهره مند از مصونیت دیپلماتیک در دهه های اخیر و سوءاستفاده های فراوان این دسته از افراد، سودمندی این نهاد را در حقوق کیفری مورد تردید قرار داده است از اینرو، بازنگری در مقررات راجع به آن و برطرف کردن موارد مبهم در متن کنوانسیون ۱۹۶۱ وین ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق ضمن بررسی قوانین کیفری ایران در مورد حمایت از اشخاص مورد حمایت بین المللی و رویه عملی محاکم و وزارت امور خارجه ایران در برخورد با مصونیت دیپلماتیک تلاش گردیده است با استناد به احادیث و روایات و منابع معتبر فقهی مبنای مشروعیت مصونیت دیپلماتیک در حقوق کیفری اسلام نیز مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.

کلیدواژه ها

  • اسلام
  • مصونیت دیپلماتیک
  • ایران
  • حقوق جزا