مطالعه تطبیقی فراتنظیمگری در سازمانهای حرفهای حوزۀ سلامت
![]() | |
عنوان | مطالعه تطبیقی فراتنظیمگری در سازمانهای حرفهای حوزۀ سلامت |
---|---|
نویسنده | محمد جلالی مائده عرفانی |
محور موضوعی | حقوق عمومی حقوق تطبیقی حقوق سلامت |
سال نشر | ۱۴۰۲ |
منتشر شده در | نشریه مطالعات حقوق تطبیقی معاصر |
دوره | ۱۴ |
شماره | ۳۰ |
دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
مطالعه تطبیقی فراتنظیمگری در سازمانهای حرفهای حوزۀ سلامت عنوان مقاله ای از محمد جلالی و مائده عرفانی است که در شماره 30، فروردین 1402 نشریه مطالعات حقوق تطبیقی معاصر منتشر شده است.
چکیده
تنظیمگری اقتصادی به معنای دخالت دولت در حیطۀ فعالیتهای اقتصادی بهمنظور حمایت از نفع عمومی در مقابل ضررها و خطرهای بالقوه است. معنی خودتنظیمیِ حرفهای این است که مقامهای دولتی با وضع قانون، مسئولیت تنظیمگری خود را به اعضای یک حرفه تفویض کنند. شکلگیری سازمانهای حرفهای در انگلیس، کشورهای امریکای شمالی و استرالیا به صورت خودتنظیم، خصوصی و تنها در سایۀ حمایت دولت قرار داشته است. اما در کشورهای یادشده و در پی برخی رسواییها و تشکیل پروندههای کیفری برای پزشکان، از سازمانهای خودتنظیم حرفهای حوزۀ سلامت بسیار انتقاد شد. دولت نیز بهدنبال این انتقادات، برنامۀ اصلاحات تنظیمگری و فاصلهگرفتن از خودتنظیمی را آغازکرد. برهمین مبنا دولتها به فراتنظیمگری[1] در حرفههای حوزۀ سلامت (پزشکی، دندانپزشکی، روانپزشکی، مامایی، پرستاری و ...) روی آوردند. در این مقاله با بررسی نظریههای منفعت عمومی و خصوصی و نیز نظریۀ سهجانبهگرایی به نقش دولت در تنظیمگری حرفهای و کارکرد سازمانهای فراتنظیمگر حرفهای پرداخته خواهد شد. در این راستا پس از مطرح شدن مبانی نظری حاکم بر تنظیمگری حرفهای، سازمانهای فراتنظیمگر حرفهای و تغییرات مدل تنظیمگری حرفهای در انگلیس، استرالیا و کانادا در حرفههای مربوط به حوزۀ سلامت مورد مداقه قرار خواهد گرفت. با شیوع بیماری کووید 19 و نیاز بیشتر به سیاستگذاری هماهنگ در بخش سلامت در ایران، لزوم نگاه جدیتر به نقش تنظیمگرانۀ این سازمانها و ایجاد سازمانهای فراتنظیمگر حرفهای در زمینۀ سلامت و پزشکی میتواند بهعنوان راهکاری مناسب برای تأمین منافع عمومی درنظر گرفته شود.
کلیدواژهها
- تنظیمگری حرفهای
- سازمان فراتنظیمگر
- فراتنظیمگری حرفۀ پزشکی
- حرفههای حوزۀ سلامت
- سازمان نظام حرفهای