موانع آمره بودن قاعده منع توسل به زور

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
حقوقی بین المللی
عنوانموانع آمره بودن قاعده منع توسل به زور
نویسندهمحسن عبدالهی
کیوان بهزادی
محور موضوعیحقوق بین الملل
سال نشر۱۳۹۹
منتشر شده درنشریه حقوقی بین المللی
دوره۳۷
شماره۶۳
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


موانع آمره بودن قاعده منع توسل به زور عنوان مقاله ای از محسن عبدالهی و کیوان بهزادی است که در مهر 1399 و در شماره 63  مجله حقوقی بین المللی منتشر شده است.

چکیده

نظریه قاعده آمره، نخستین بار در چارچوب کنوانسیون 1969 وین در زمینه حقوق معاهدات وارد حقوق بین‌الملل موضوعه شد. بر اساس ماده 53 این کنوانسیون، سه شاخص عام‌بودن قاعده، تخطی‌ناپذیری و شناسایی و پذیرش تخطی‌ناپذیری آن از سوی جامعه بین‌الملل دولت‌ها در کل خود، شاخص‌های شناسایی قاعده آمره هستند. از سوی دیگر، باور به آمره‌بودن قاعده منع توسل به زور گسترده است اما سنجش قاعده منع توسل به زور با شاخص‌های فوق، نشان می‌دهد این قاعده را نمی‌توان آمره قلمداد نمود چرا که آمره‌بودن (یا تخطی‌ناپذیری) آن به اندازه کافی مورد شناسایی و پذیرش دولت‌ها در کل خود قرار نگرفته و همچنین این قاعده به­موجب دفاع مشروع و اقدام نظامی بر مبنای مجوز شورای امنیت به­ترتیب قابل اعتذار و تخطی است. اما در مقابل، قاعده منع تجاوز ،به­واقع تخطی‌ناپذیر و بدون استثناست و آمره‌بودن آن به­صورت ضمنی مورد شناسایی و پذیرش دولت‌ها در کل خود قرار گرفته است. بنابراین به نظر می‌رسد قاعده آمره حقوق بین الملل توسل به زور، قاعده منع تجاوز باشد.

کلیدواژه ها

موادمرتبط

  • ماده 53 کنوانسیون حقوق معاهدات وین 1969
  • ماده 26 پیش نویس مواد مسئولیت دولت ها
  • ماده 5 اساسنامه دیوان بین المللی کیفری
  • ماده 51 منشور ملل متحد