نسق زراعی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

نسق زراعی: به حق اولویت کشت و بهره برداری از مقدار معینی از زمین زراعی، که بر اساس عرف محل زارع در آن زمین به کشت و زرع اشتغال دارد و این حق کشت برای وی محفوظ می باشد و پس از فوت وی نیز به فرزندانش منتقل می گردد را نسق زراعی گویند.[۱]

منابع

  1. مجید خلیل پورگرگانی. نسق زراعی در حقوق ایران. چاپ 2. دانشور، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6651040