نظریه شماره 1119/96/7 مورخ 1396/05/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 1119/96/7
شماره نظریه۱۱۱۹/۹۶/۷
شماره پرونده۸۰۸-۱/۱۶۸-۹۶
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۵/۱۷

استعلام: چنانچه پس از قطعیت حکم در جرایم قابل گذشت شاکی یا مدعی خصوصی از شکایت خود صرف نظر نماید و محکوم علیه از دادگاه صادرکننده حکم قطعی تقاضای تجدیدنظر در میزان مجازات را بنماید آیا دادگاه می تواند مجازات قبلی را در چارچوب مقررات تعلیق نماید و یا اینکه صرفا باید در راستای ماده ۳۷ قانون مجازات اسلامی در صورت اقتضا اعمال تخفیف نماید.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مقررات ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری، منصرف از مقررات مربوط به تعلیق اجرای مجازات موضوع ماده ۴۶ به بعد قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ است که دارای احکام و شرایط خاص است. ارفاقی بودن مقررات مربوط به تخفیف و تعلیق اجرای مجازات به معنای یکی دانستن آن ها نمی-باشد؛ کما اینکه این دو مبحث در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ تحت دو فصل متفاوت قرار گرفته-اند. با این حال، به نظر می رسد که با توجه به عبارت دادگاه صادرکننده حکم در ماده ۴۶ قانون اخیرالذکر و با لحاظ اینکه حکم صادره با اعمال ماده ۴۸۳ نیز قطعی است و با توجه به اینکه امکان تعلیق اجرای مجازات تحت شرایطی در ماده ۴۶ در حین اجرای مجازات (پس از اجرای یک سوم آن)، امکان پذیر است، می توان نتیجه گرفت که تعلیق اجرای مجازات تخفیف یافته همزمان با اعمال ماده صدرالذکر، فاقد منع قانونی است. مضافا به اینکه تفسیر قوانین جزایی به نفع متهم امکان اتخاذ چنین نظری را میسر می سازد.