نظریه شماره 1127/96/7 مورخ 1396/05/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۱۱۲۷/۹۶/۷
شماره پرونده	۶۹-۳۹-۱۷۵
تاریخ نظریه	۱۳۹۶/۰۵/۱۷

استعلام: مهریه مندرج در سند نکاحیه ۵۰۰ عدد سکه تمام بهار آزادی است و حکم بر محکومیت زوج به پرداخت ۵۰۰ عدد سکه در حق زوجه صادر گردیده است از سوی محکوم لها یک قطعه زمین به عنوان مال محکوم علیه معرفی گردید و از طریق برگزاری مزایده ملک به مبلغ دویست میلیوت تومان بیشتر از ارزش صدو ده عدد سکه تمام بهار آزادی فروخته شده و به محکوم لها پرداخت گردیده است با توجه به ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب ۹۱ و مواد ۶و ۷ قاانون نحوه اجرای محکومیت های مالی ۱۳۹۴:

۱-آیا زوج نیاز به طرخ دعوی اعسار از محکوم به برای پرداخت مابقی محکوم به ندارد و صرف پرداخت ۱۱۰ غدد سکه یا بیتشر از آن وی را از طرح دعوی اعسار بی نیاز می کند؟

۲-در صورت عدم طرح دعوی اعسار محکوم به نسبت به ما بقی محکوم به آیا امکان جلب و بازداشت محکوم علیه وجود دارد یا خیر.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا با توجه به اطلاق ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب ۱/۱۲/۱۳۹۱ اعمال مقررات ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴، ناظر به مواردی است که زوج، مهریه را تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی و یا معادل آن نپرداخته باشد. بنابراین، چنانچه زوج نسبت به پرداخت یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی و یا معادل آن، اقدام کرده باشد، بازداشت زوج در اجرای ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی به علت عدم پرداخت اقساط الباقی مهریه، برخلاف قانون مرقوم و بازداشت غیرقانونی محسوب می شود؛ اما این امر مانع نخواهد بود که زوجه نسبت به مازاد ۱۱۰ سکه مهریه، اموال زوج را از طریق معرفی به اجرای احکام، توقیف و استیفا نماید.

ثانیا با عنایت به مواد ۳ ، ۱۱ و ۱۸ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی ۱۳۹۴، طرح دعوای اعسار و صدور حکم اعسار، مانع از حبس یا سبب آزاد شدن وی (محکوم علیه) از حبس می شود ولی در فرض سوال، طرح دعوای اعسار از این حیث بی تأثیر است زیرا صرفنظر از طرح یا عدم طرح این دعوا امکان حبس محکوم علیه بابت الباقی مهریه وجود ندارد.