نظریه شماره 1184/95/7 مورخ 1395/05/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 1184/95/7
شماره نظریه۱۱۸۴/۹۵/۷
شماره پرونده۵۹-۳/۱-۰۷۵
تاریخ نظریه۱۳۹۵/۰۵/۱۹

استعلام: با توجه به اینکه تبصره ۲ ماده ۳۰۶ قانون آئین دادرسی مدنی جهت اجرای احکام غیابی دادگاه را مکلف به اخذ تامین مناسب نموده و گاهی تامین مناسب وثیقه تشخیص داده می شود یا محکوم له خود تقاضای قبول وثیقه به لحاظ عجز از معرفی ضامن دیگری از قبیل کفیل را می نماید و از آنجا که در تبصره مذکور مدتی برای ضمانت و تامین مذکور تعیین ننموده است چنانچه محکوم له بعد از اجرای مفاد دادنامه غیابی به همراه وثیقه گذار خود مراجعه و درخواست فک وثیقه و رفع بازداشت از سند ملکی را نماید تکلیف دادگاه چیست.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا: اگر در جریان اجرای حکم غیابی محکوم علیه از اجرای حکم مطلع شود چون ظرف بیست روز پس از تاریخ اطلاع حق واخواهی دارد، تا انقضاء این مدت تأمین اخذ شده باید ادامه داشته باشد و پس از انقضاء مدت مزبور می توان از تأمین رفع اثر کرد. اما اگر اطلاع محکوم علیه از اجرای حکم و دادنامه محرز نشود تأمین اخذ شده محدود به زمان خاصی نیست.

ثانیا: تبدیل تأمین در فرض پرسش فاقد منع قانونی است.