نظریه شماره 1360/95/7 مورخ 1395/06/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۱۳۶۰/۹۵/۷
شماره پرونده	۹۱۹-۹۸-۹۵
تاریخ نظریه	۱۳۹۵/۰۶/۰۸

استعلام: با عنایت به متن تبصره ۴ ماده ۶ قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت مصوب ۱۷/۱/۷۶ ضمن اشاره به مفاد حکم رسمی کارگزینی قضات در قسمت درج محل خدمت وابسته قضایی خواهشمند است دستور فرمائید با بررسی موضوع و نگرش به رویه های جاری کانون های وکلاء دادگستری در صدور و اعطای پروانه وکالت در پاسخ اعلام فرمائید:

۱-ضابطه ی تعیین آخرین محل خدمت قضایی درمورد قضات بازنشسته دادگاه تجدیدنظر با لحاظ تفاوت ماهوی محل خدمت به حوزه صلاحیت شغلی و خروج دادگاه تجدیدنظر از حوزه قضایی شهرستان مرکز استان چه می باشد و در نتیجه دامنه جغرافیایی محدودیت سه ساله چیست؟

۲-با توجه به پاسخ بند اول آیا قضات بازنشسته دادگاه تجدیدنظر که موفق به دریافت پروانه و اجازه وکالت در شهرستانی غیر از مرکز استان شده باشند تبعا حق وکالت در دادگاه تجدیدنظر همان استان را خواهند داشت؟

۳-بر فرض مثبت بودن پاسخ بند۲ در مورد پرونده شهرستان های غیر از مرکز استان آیا حق وکالت در دادگاه تجدیدنظر مقید به مداخله وکیل یا در مرحله بدوی است یا قبول وکالت ابتدایی در دادگاه تجدیدنظر هم امکان پذیر خواهد بود.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

منظور از "آخرین محل خدمت" مذکور در تبصره ۴ ماده ۶ قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب ۱۳۷۶، آخرین حوزه قضائی است که قاضی در آن اشتغال قضائی داشته است. در قسمت اخیر تبصره ۲ ماده ۱۰ آیین نامه اجرائی ماده ۱۸۷ قانون برنامه سوم توسعه... مصوب ۱۳/۶/۸۱، به ممنوعیت مذکور درآخرین حوزه قضائی محل خدمت قضائی تصریح گردیده و حوزه قضائی طبق ماده ۶ آیین نامه اصلاحی قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب ۱۵/۳/۷۳و۹/۱۱/۸۱ حسب مورد، بخش، شهرستان و استان با رعایت تقسیمات کشوری تعریف شده است؛بنابراین ممنوعیت تبصره های یاد شده در همان بخش یا شهرستان محل خدمت قضائی است و چنانچه در دادگاه تجدید نظراستان باشد، درکل شهرستان های تابعه استان است.