نظریه شماره 1407/95/7 مورخ 1395/06/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۱۴۰۷/۹۵/۷
شماره پرونده	۶۹۲-۱/۱۸۶-۹۵
تاریخ نظریه	۱۳۹۵/۰۶/۱۴

استعلام: ۱-با التفات به مقررات تبصره سوم ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی در موارد تعدد مجازاتها مجازات شدیدتر و در صورت عدم امکان تشخیص مجازات شدیدتر ، مجازات حبس ملاک تعیین درجه است و بویژه با امعان نظر از رأی وحدت رویه شماره ۷۴۴-۲۶/۸/۹۴ مبنی بر تلقی شدن حبس به عنوان شدیدترین نوع مجازاتهای تعزیری مع الوصف جرائم موضوع ماده ۶۳۸ تعزیرات قانون مجازات اسلامی هر کس علنا در انظار اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرام نماید : نظیر جریحه دار کردن عفت عمومی و یا تظاهر به روزه خواری بنا به مراتب مرقوم الذکر درجه چند محسوب می گردد؟

۲-چنانچه بزه کودک آزاری موضوع ماده ۴ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان توأم با ایراد صدمات جسمانی واجد جنبه خصوصی و دیات باشد چه درجه ای از مجازات تلقی می گردد؟ و مضافا آیا با توجه به ماده ۵ قانون اخیر الذکر در صورتی که پدر طفل مرتکب جرم معنونه شود برای صدور حکم محکومیت دیه لزومی به طرح شکایت خصوصی می باشد؟

۳-النهایه تصریحا اعلام فرمائید با توجه به درجه بندی مجازاتها رسیدگی به جرم ایجاد مزاحمت تلفنی در صلاحیت دادگاه کیفری دو می باشد یا خیر؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱ و ۲ و ۳-اولا بندهای ۱ و ۲ ماده ۳ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین، نسخ نشده و به قوت خود باقی است؛ بنابراین کلیه جرایمی که در گذشته مشمول بندهای مذکور می­شد، کماکان مشمول­اند.

ثانیا ملاک تعیین درجه جرایم مشمول بندهای ۱و۲و۳قانون وصول برخی از درامدهای دولت و تشخیص مرجع صالح برای رسیدگی به این جرایم ، با توجه به زمان وقوع جرم، میزان جزای نقدی حاکم در زمان وقوع جرم و انطباق آن با شاخص­های مقرر در ماده ۱۹ قانون صدرالذکر و تبصره­های آن است.

کودک­آزاری از جرایم عمومی بوده و احتیاج به شکایت شاکی خصوصی ندارد؛ ولی اگر توأم با صدمات جسمی باشد، حسب مورد موجب قصاص یا پرداخت دیه است و چون محکومیت به پرداخت دیه، مستلزم مطالبه صاحب حق یا نماینده قانونی است، چنانچه مرتکب، پدر کودک (مجنی­علیه) باشد،، قیم موقت تعیین می­شود.