نظریه شماره 147/96/7 مورخ 1131/10/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۱۴۷/۹۶/۷
شماره پرونده	۵۹-۸۶۱/۱-۵۰۲
تاریخ نظریه	۱۱۳۱/۱۰/۱۲

نظریه شماره ۱۴۷/۹۶/۷ مورخ ۱۱۳۱/۱۰/۱۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۲- مستفاد از مواد قانونی مربوط به قرار های تأمین کیفری مذکور در فصل هفتم قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ از جمله مواد ۲۱۷ و۲۳۰ آن، علی الاصول نتیجه عدم حضور متهمی که دارای کفیل یا وثیقه گذار است، اخطار به کفیل یا وثیقه گذار جهت تحویل وی ظرف مهلت قانونی است؛ تصریح مقنن به امکان صدور دستور جلب همزمان محکوم علیه در ماده ۵۰۰ این قانون که ناظر به محکوم علیه است و نیز تصریح ماده ۳۴۵ به امکان جلب متهمی که در جلسه دادگاه حاضر نشده است، مشروط به قید علت ضرورت حضور در احضاریه، نشان دهنده اعتقاد مقنن به اصل مذکور و لزوم تصریح به استثناهای یاد شده است. بنابراین درصورتی که متهم دارای کفیل یا وثیقه گذار است و به رغم احضار در دادسرا حاضر نشود، باید به کفیل یا وثیقه گذار اخطار شود تا وی را ظرف مهلت مقرر قانونی تحویل نماید. با این حال اصل سرعت در انجام تحقیقات مقدماتی و ملاک ماده ۳۴۵ قانون فوق الذکر ایجاب می نماید، هرگاه بازپرس حضور متهم را در روز و ساعت معین لازم بداند و یا به علت دیگری تأخیر در حضور وی را منافی انجام سریع تحقیقات یا موجب اختلال در روند آن بداند، با قید این ضرورت و نتیجه عدم حضور جلب خواهد بود، علاوه بر اخطار به کفیل یا وثیقه گذار، می تواند دستور جلب متهم را نیز همزمان صادر کند.

۳- با عنایت به مواد ۳۶۹ و ۳۸۵ قانون آیین دادرسی کیفری۱۳۹۲ در دادگاههای کیفری یک، هرگاه پس از شروع محاکمه توسط دادگاه، محاکمه به طول انجامد و دادگاه تنفس اعلام کند، پس از تنفس نیز چون جلسه ادامه می یابد، استعفای وکیل تعیینی یا عزل وکیل پذیرفته نمی شود.