نظریه شماره 1470/96/7 مورخ 1396/06/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۱۴۷۰/۹۶/۷
شماره پرونده	۱۰۴۶-۱/۱۶۸-۹۶
تاریخ نظریه	۱۳۹۶/۰۶/۲۹

استعلام: در خصوص ماده ۵۱۰ از قانون آئین دادرسی کیفری چنانچه محکوم علیه بعد از صدور حکم قطعی محکومیت اول مجددا مرتکب ارتکاب جرم تعزیری دیگری گردد و دادنامه دوم حکم محکومیت متهم با اعمال مقررات تکرار جرم صادر شده باشد و در ادامه مشارالیه درخواست تجمیع دو رأی مذکور را نماید آیا اولا با توجه به اینکه محکومیت دوم با رعایت تکرار جرم صادر گردیده است اعمال مقررات مذکور در آن ماده قانونی توجیهی دارد یا اینکه هر دو محکومیت باید به صورت جداگانه در حق وی اجرا شود؟ ثانیا چنانچه دو محکومیت محکوم علیه از جهت ارتکاب جرائم موضوع ماده ۵ یا ۸ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر باشد و محکومیت دوم با رعایت مقررات تکرار جرم باشد با توجه به تاثر و ضرورت تجمیع مواد تاثیری در پاسخ به سوال دارد یا خیر.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا: اعمال حکم مقرر در ماده ی ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ با الحاقات و اصلاحات بعدی، ناظر به فرض صدور آراء محکومیت قطعی متعددی است که مشمول مقررات تعدد جرم موضوع ماده ی ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ بوده و بدون رعایت مقررات تعدد درخصوص جرایم متعدد مرتکب، حکم قطعی صادر شده است و فرض صدور رأی بر اساس مقررات تکرار بر اساس تشخیص قاضی صادر کننده، از قلمرو موضوع ماده ۵۱۰ صدرالذکر خروج موضوعی دارد، بدیهی است که درصورت وجود اشتباه در آراء صادره بر اساس مقررات تعدد یا تکرار، مراتب از طریق اعمال ماده ی ۴۷۷ قانون موصوف قابل رسیدگی خواهد بود.

ثانیا: در فرض دوم سوال که محکومیت های محکوم علیه از جنس موضوع یک ماده قانونی از قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر (به طور مثال تماما از جنس موضوع ماده ی ۵ یا ۸ قانون مزبور باشد)، و یکی از محکومیت ها با رعایت مقررات تکرار جرم صادر شده است، از قلمرو شمول ماده ی ۵۱۰ قانون موصوف خروج موضوعی دارد.