نظریه شماره 1575/96/7 مورخ 1396/07/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۱۵۷۵/۹۶/۷
شماره پرونده	۱۱۳۴-۲۶-۹۶
تاریخ نظریه	۱۳۹۶/۰۷/۱۱

استعلام: چنانچه در دعوی حقوقی حکم بر محکومیت غیابی خوانده که مجهول المکان است صادر گردد و در مرحله اجرای حکم و در راستای اجرای ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی محکوم له به لحاظ عدم دسترسی به محکوم علیه درخواست جلب سیار محکوم علیه را برای تمام نقاط کشور مطرح کند آیا با توجه به اینکه اقدامات مقامات قضایی صرفا در حوزه قضایی مربوط به خود نافد و معتبر می باشد امکان اجابت درخواست محکوم له وجود دارد یا خیر.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

پس از اعمال ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی ۱۳۹۴، به دستور قاضی مربوط هر اقدام قانونی که لازمه دستگیری محکوم علیه باشد از جمله جلب سیار انجام می شود. زیرا دستگیری محکوم علیه از لوازم بازداشت وی است و اذن در شیئی اذن در لوازم آن نیز می باشد. اما با توجه به اینکه اعمال وظایف و اختیارات مقامات قضایی محدود به حوزه قضایی محل مأموریت آنها می باشد، بنابراین در فرض سؤال با اتخاذ ملاک از ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ صدور برگ جلب سیار با تعیین مدت اعتبار بلامانع است، ولی مرجع قضایی نمی تواند به تقاضای محکوم له برگ جلب سیار کشوری صادر کند. البته امکان اعطای نیابت قضایی وفق مقررات مربوط وجود دارد.