نظریه شماره 1619/96/7 مورخ 1396/07/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 1619/96/7
شماره نظریه۱۶۱۹/۹۶/۷
شماره پرونده۱۱۱۳-۱/۱۶۸-۹۶
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۷/۱۷

استعلام: با توجه به اینکه اعمال مقررات ماده ۲۳۶ قانون آئین دادرسی کیفری راجع به عدول دادستان از دستور صادره مبنی بر اخذ وجه الکفاله یا وجه التزام یا ضبط وثیقه منوط به آن است که عملیات اجرایی خاتمه نیافته باشد و متهم یا محکوم علیه رأسا در مرجع قضایی حاضر شود یا اینکه کفیل یا وثیقه گذار متهم یا محکوم علیه را در مرجع قضایی حاضر نماید حال چنانچه کفیل یا وثیقه گذار نتواند متهم یا محکوم علیه را در مرجع قضایی حاضر نماید و حسب لایحه ای درخواست برگ جلب برای محکوم علیه نماید و النهایه پس از صدور برگ جلب محکوم علیه با همکاری و مساعدت کفیل یا وثیقه گذار توسط مأمورین انتظامی جلب وتحول مقامات قضایی شود آیا دادستان می تواند از دستور ضبط وثیقه یا اخذ وجه الکفاله عدول نماید یا خیر.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با لحاظ تبصره ذیل ماده ۲۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی، منظور از مقررات مذکور در ماده ی ۲۳۶ این قانون، این است که هرگاه وثیقه گذار یا کفیل (حسب مورد) اقدامی در معرفی متهم معمول داشته باشند که منتهی به معرفی متهم به مرجع قضایی گردد، بتواند از ارفاقات قانونی مندرج در این ماده برخوردار گردد. بنابراین همکاری در جلب متهم نیز از مصادیق اقدامات موثر در بهره مندی از ارفاقات قانونی است.