نظریه شماره 1754/95/7 مورخ 1395/07/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 1754/95/7
شماره نظریه۱۷۵۴/۹۵/۷
شماره پرونده۹۹۱-۱۵۴-۹۵
تاریخ نظریه۱۳۹۵/۰۷/۲۶

استعلام: حسب مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران حدود۱۴۰۰ هکتار از اراضی خارج از محدوده شهری قزوین به عنوان پارک ملی باراجین تصویب شده که داخل در۱۴۰۰ هکتار اعلامی حدود۳۰۰ هکتار به عنوان مستثنیات و اراضی خصوصی افراد می باشد و در سال ۱۳۷۸ نیز در کمیسیون ماده پنج نسبت به تمامی نقاط مذکور و از جمله مالکیت اشخاص خصوصی تعیین کاربری گردیده و بر همان اساس نیز در شورای عالی شهرسازی و معماری ایران تصویب شده است و در حال حاضر اداره امور اراضی استان معتقد به اخذ نظریه کمیسیون تبصره یک ماده یک قانون حفظ اراضی زراعی در ارتباط با اراضی دارای مالکیت خصوصی بوده ولیکن شهرداری معتقد است با توجه به تصویب کل محدوده به عنوان پارک جنگلی توسط شورای عالی شهرسازی و معماری نیازی به اخذ موافقت کمیسیون تبصره یک ماده یک قانون حفظ اراضی و باغات نمی باشد علیهذا خواهشمند است نظر آن اداره را در خصوص موضوع اعلام و مشخص نمایید آیا با توجه به تصویب کل۱۴۰۰ هکتار به عنوان پارک ملی باراجین توسط شورای عالی شهرسازی و معماری درخصوص اراضی اشخاص خصوصی که دارای مالکیت خصوصی در محدوده پارک می باشد نیاز به اخذ مصوبه کمیسیون تبصره یک ماده یک قانون مذکور می باشد یا خیر.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با توجه به مادّه ۱ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها، چنانچه اراضی زراعی و باغهای مورد نظر مادّه۱ این قانون در حریم شهر قرار گرفته باشند، هرگونه تغییر کاربری آنها مستلزم اخذ مجوز از کمیسیون مقرر در تبصره۱ اصلاحی مادّه۱ قانون مورد اشاره است و از طرفی مطابق قسمت اخیر مادّه۲ قانون تعاریف محدوده و حریم شهر و روستا و شهرک و نحوه تعیین آنها مصّوب۱۳۸۴، هر گونه ساخت وساز غیر مجاز (بدون اخذ پروانه ساخت در حریم) تخلف محسوب و به تخلفات مذکور در کمیسیون مادّه۱۰۰ قانون شهرداری و تبصره های آن رسیدگی می شود. از توجه به مقررات این دو قانون، این نتیجه حاصل می شود که مالکین اراضی و باغهای داخل حریم شهرها، چنانچه بخواهند در ملک خود تغییر کاربری بدهند و از جمله احداث بنا نمایند، باید قبلا از کمیسیون موضوع تبصره۱ اصلاحی قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها، مجوز تغییر کاربری را اخذ نمایند، سپس با مراجعه به شهرداری برای احداث بنای مورد نظر خود پروانه ساختمانی کسب کنند مگر اینکه اراضی زراعی و باغها بر اساس طرح مصّوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران به باغ شهر یا منطقه گردشگری و ... تغییر کرده باشد که در این صورت صدور پروانه برای طرح جدید، مربوط به شهرداری بوده و نیاز به اخذ مجوز از کمیسیون تبصره ۱ اصلاحی مادّه ۱ قانون مورد اشاره نیست.