نظریه شماره 1805/96/7 مورخ 1396/08/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۱۸۰۵/۹۶/۷
شماره پرونده	۱۳۵۰-۱/۱۸۶-۹۵
تاریخ نظریه	۱۳۹۶/۰۸/۰۷

استعلام: ۱-مجازات معاون در ایراد جرح عمدی در صورتی که مجازات قانونی مرتکب صرفا پرداخت دیه از ناحیه وی می باشد چگونه تعیین می شود آیا امکان استناد به ماده۶۹ قانون مجازات اسلامی مصوب۹۲ به منظور تعیین مجازات برای معاون امکان پذیر است؟

۲-مطابق ماده ۱۱۵ قانون مجازات اسلامی مصوب۹۲ توبه و ندامت با شرایطی منتهی به سقوط مجازات تعزیری خواهد شد تفاوت این شکل از اظهار ندامت موضوع بند ث ماده۳۸ همان قانون به عنوان یکی از موارد اعمال کیفیات مخففه قضایی چیست./

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱- با تصویب قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، جنایات عمدی غیرقابل قصاص، در صورتی قابل تعزیر است که از مصادیق ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵ و یا تبصره آن باشد؛ لذا وقتی مجازات مباشر در ضرب و جرح عمدی فقط موجب پرداخت دیه است و هیچ گونه مجازاتی به عنوان تعزیر قابل اعمال نیست، با توجه به اینکه در ماده ۱۲۷ قانون صدرالذکر و سایر قوانین برای معاونت در این جرم، مجازات تعیین نشده است و با عنایت به عاریتی بودن معاونت در جرم و اصل قانونی بودن جرم و مجازات، معاونت در جرم موضوع سؤال، قابل مجازات نیست. ضمنا فرض سؤال از مصادیق ماده ۶۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ نیز نمی باشد؛ زیرا این ماده ناظر به مواردی است که جرم بودن رفتار در قانون تصریح شده، ولی نوع یا میزان تعزیر آنها در قوانین موضوعه تعیین نشده است.

۲- با عنایت به مواد ۱۱۴ و ۱۱۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، در توبه، احراز ندامت و اصلاح متهم لازم است؛ اما در خصوص بند ث ماده ۳۸ این قانون، صرف احراز ندامت متهم کافی است./