نظریه شماره 1824/95/7 مورخ 1395/08/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 1824/95/7
شماره نظریه۱۸۲۴/۹۵/۷
شماره پرونده۱۳۴۰-۱/۱۶۸-۹۵
تاریخ نظریه۱۳۹۵/۰۸/۰۳

استعلام: درخصوص ماده۲۷۶ قانون آئین دادرسی کیفری۱۳۹۲ دراین مورد اعلام نظر بفرمائید که آیا در صورت نقض قرار منع تعقیب و صدور قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه بازپرس پس از انجام تفهیم اتهام و اخذ آخرین بدون اینکه قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست صادر نماید پرونده را به دادگاه نقض کننده اعاده و نظر به اینکه ماده به خاطر بدیهی بودن موضوع صدور قرار جلب به دادرسی وبه خصوص کیفرخواست این نکته را ذکر نموده است و موجبات اختلاف نظرها را فراهم نموده است چرا کیفرها یا باید با کیفرخواست رسیدگی کنند یا اینکه از موارد رسیدگی مستقیم کننده باشد که رسیدگی کنند و الا بدون کیفرخواست امکان رسیدگی وجود ندارد.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

باتوجه به ماده ۲۷۶ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ که به صراحت اعلام داشته درصورت نقض قرار منع تعقیب و صدور قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه، بازپرس مکلّف است متهم را احضار و موضوع اتهام را به او تفهیم کند و با اخذ آخرین دفاع و تأمین مناسب از وی، پرونده را به دادگاه ارسال نماید و نیز با لحاظ ماده ۳۳۵ این قانون که یکی از جهات شروع به رسیدگی دادگاه را صدور قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه در ردیف جهات دیگر، مانند کیفرخواست دادستان ذکر نموده است، بنابراین موجب قانونی جهت تکلیف دادستان به صدور کیفرخواست با فرض صدور قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه وجود ندارد.