نظریه شماره 1877/96/7 مورخ 1396/08/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 1877/96/7
شماره نظریه۱۸۷۷/۹۶/۷
شماره پرونده۱۴۰۳-۱/۱۶۸-۹۵
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۸/۱۶

استعلام: ۲-چنانچه پس از انجام تحقیقات در خصوص بزه تصرف عدوانی مالکیت شاکی محل تردید واقع شود و متهم نیز مدعی مالکیت باشد و بازپرس به جهت ضرورت طرح شکایت از سوی مالک در جرایم قابل گذشت نظیر تصرف عدوانی و عدم احراز مالکیت شاکی مستندا به ماده ۳۸۳ ق.آ.د.ک قرار موقوفی تعقیب صادر کند و دادستان نیز نظر به صدور قرار منع تعقیب داشته باشد و با تبعیت ازنظر دادستان و صدور قرار منع تعقیب واعتراض شاکی به قرار منع تعقیب صادره چنانچه دادگاه مقام رسیدگی به اعتراض شاکی به قرار منع تعقیب نظر به صدور قرار اناطه و اثبات مالکیت شاکی داشته باشد آیا با توجه به مفاد مواد ۲۷۱-۲۷۴-۲۷۶-۲۷۷ قانون آئین دادرسی کیفری دادگاه مجاز به نقض قرار صادره و اعاده آن جهت صدور قرار اناطه توسط دادسرا می باشد یا خیر./

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

قانون آیین دادرسی کیفری این اداره کل دو نظر ارائه شده که به شرح زیراعلام می گردد:

نظر نخست: نظر به اینکه صدور قرار اناطه جهت روشن شدن وضعیت مالکیت بخشی از تحقیقات مقدماتی است که باید در دادسرا انجام شود، درصورتی که به نظر دادگاه صدور قرار اناطه ضرورت داشته باشد و این اقدام در دادسرا انجام نگرفته باشد، دادگاه می تواند در اجرای ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، رأسا نسبت به صدور قرار اناطه اقدام یا پرونده را جهت رفع نقص به دادسرا اعاده نماید.

نظر دوم: هرگاه دادگاه کیفری در مقام رسیدگی به اعتراض شاکی خصوصی نسبت به قرار منع تعقیب دادسرا، موضوع پرونده را از موارد صدور قرار اناطه تشخیص دهد با توجه به مواد ۲۱، ۲۷۱، ۲۷۳ و ۲۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، باید بدون نقض قرار منع تعقیب دادسرا و با تعیین ذینفع رأسا قرار اناطه صادر و ابلاغ نماید./م