نظریه شماره 1962/96/7 مورخ 1396/08/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 1962/96/7
شماره نظریه۱۹۶۲/۹۶/۷
شماره پرونده۱۴۸۶-۱۰/۱۶-۹۶
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۸/۲۷

استعلام: در حادثه رانندگی منجر به فوت راننده اتومبیل که فاقد گواهینامه بوده فوت می نماید و به موجب گزارش مأمورین محترم راهنمایی و رانندگی مقصر حادثه رانندگی نیز همان راننده فاقد گواهینامه تشخیص داده شده است لذا با توجه به بند ب ماده ۱۱۵ قانون برنامه پنجم توسعه و مفاد آئین نامه ۶۷ شورای عالی بیمه و بند ۶ ماده یک قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب سال ۱۳۸۷ به وراث راننده مقصر حادثه رانندگی که فاقد گواهینامه بوده است و فوت شده و رانندگی اتومبیل دارای بیمه نامه معتبر را بر عهده داشته است دیه متعلق می گیرد یا خیر؟ ضمنا حادثه رانندگی منجر به فوت راننده مقصر فاقد گواهینامه مذکور در تاریخ ۸/۸/۱۳۹۳ اتفاق افتاده است.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

فرض سوال با توجه به تاریخ حادثه رانندگی منجر به فوت راننده ی مقصر فاقد پروانه رانندگی، مشمول قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسیله نقلیه موتوری زمینی در مقابل اشخاص ثالث مصوب ۱۶/۴/۱۳۸۷ است، لذا باتوجه به تعریف "شخص ثالث" در تبصره ی ۶ ماده ی یک قانون موصوف و با عنایت به ماده ی ۶ قانون مارالذکر، راننده ی فاقد پروانه ی مسبب حادثه که فوت نموده و ورثه ی وی، اشخاص ثالث موضوع قانون موصوف تلقی نمی گردند و حکم مقرر در بند ب ماده ی ۱۱۵ قانون برنامه پنج ساله توسعه جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۴-۱۳۹۰) مصوب ۲۵/۱۰/۱۳۸۹ با اصلاحات و الحاقات بعدی آن و آیین نامه اجرایی مربوط مصوب ۲/۶/۱۳۹۰، دلالتی به پرداخت دیه به ورثه ی راننده ی مقصر حادثه فاقد پروانه ندارد، بدیهی است اعمال حکم مقرر در بند ب ماده ی ۱۱۵ قانون یاد شده، ناظر به فرضی است که راننده ی مقصر، پوشش بیمه ای حوادث خسارت بدنی به راننده مسبب حادثه را خریداری کرده باشد که در حالت اخیرالذکر موضوع مطالبه ی غرامت فوت توسط ورثه ی ایشان تابع قرارداد او با شرکت بیمه گر است.