نظریه شماره 214-95-7 مورخ 1395/01/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۲۱۴-۹۵-۷
شماره پرونده	۵۹-۸۶۱/۱-۶۸
تاریخ نظریه	۱۳۹۵/۰۱/۰۸

نظریه شماره ۲۱۴-۹۵-۷ مورخ ۱۳۹۵/۰۱/۰۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱) با توجه به تبصره ۳ ماده ۵۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی وآمره بودن مقررات مربوط به آن و با لحاظ اینکه به موجب تبصره یادشده در صورتی که محل اقامت محکوم به حبس، خارج از حوزه دادگاه صادر کننده حکم باشد، نامبرده برای تحمل ادامه حبس به زندان محل اقامت خود منتقل می شود، مگر اینکه این امر موجب مفسده باشد که در این صورت با تشخیص قاضی صادر کننده رأی قطعی، به نزدیکترین زندان محل اقامت خود منتقل می شود. بنابراین اولا: مقررات مواد ۲۳۴ و بعد آئین نامه اجرایی سازمان زندان ها واقدامات تامینی و تربیتی کشور مصوب ۲۰/۹/۸۴ و اصلاحات و الحاقات بعدی در خصوص لزوم موافقت مقامات قضایی ونیز مدیران کل سازمان زندان ها در مبدا و مقصد در انتقال محکوم از یک زندان به زندان دیگر در موارد مربوط به تبصره ۳ ماده ۵۱۳ قانون صدرالذکر، دیگر قابلیت اعمال ندارد ودر این موارد باید مطابق مقررات تبصره یاد شده، اقدام گردد، ثانیا: در تبصره ۳ ماده ۵۱۳ یاد شده اعمال آن منوط به درخواست محکوم علیه نشده است.

۲) مفسده عبارت از آنچه که سبب ایجاد ناهنجاری یا تشدید آن شود به نحوی که عرف آن را مذموم بداند، مانند آنکه در فرض سوال در اصلاح و بازپروری محبوس ایجاد اختلال کند، تشخیص این امر نیز حسب قسمت اخیر تبصره ۳ ماده ۵۱۳ بر عهد قاضی صادر کننده رأی قطعی است.