نظریه شماره 2569/95/7 مورخ 1395/10/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 2569/95/7
شماره نظریه۲۵۶۹/۹۵/۷
شماره پرونده۱۶۲۹-۱/۱۶۸-۹۵
تاریخ نظریه۱۳۹۵/۱۰/۰۸

استعلام: ۱-در صورت صدور قرار تأمین بازداشت موقت توسط رئیس حوزه دادگاه عمومی بخش یا دادرس دادگاه در غیر از موارد مصرح ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری یعنی در غیر از مواردی که به جانشینی از بازپرس تحت نظر دادستان مربوطه اقدام می نماید آیا لازم است این قرار به تایید مرجع خاصی برسد یا خیر؟ ثانیا اعتراض به این قرار توسط چه مرجعی رسیدگی خواهد شد؟

۲- در صورتی که در غیر از موارد مصرح ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری قرار تامین اعم از بازداشت موقت و یا کفالت و وثیقه منتهی به بازداشت در دادگاه عمومی بخش صادر گردد آیا لازم است که این قرار صادره منتهی به بازداشت در موعد مقرر از هر یک ماه فک یا تخفیف یا ابقاء شوند یا آنچه در ماده ۲۴۲ آمده است فقط مربوط به دادسرا است و منصرف از دادگاه عمومی بخش است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱) الف: در جرایم داخل در صلاحیت دادگاه بخش، رییس یا دادرس علی البدل، تحقیقات مقدماتی را به جانشینی بازپرس انجام نمی دهد، بلکه به عنوان قاضی دادگاه مبادرت به اتخاذ تصمیم می نماید، بنابراین آن دسته از قرار های بازپرس که نیازمند موافقت دادستان است، اگر در دادگاه بخش در مقام رسیدگی به جرایم موضوع صلاحیت این دادگاه صادر شود نیاز به موافقت رئیس حوزه ی قضایی یا مقام دیگری ندارد

ب: در فرض صدور قرار بازداشت موقت در جرائم موضوع صلاحیت دادگاه کیفری دو از سوی قضات دادگاه بخش، مطابق قسمت اخیر ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ و ماده ۲۴۶ و بند ب ماده ۲۷۰ و تبصره ماده ۸۰ قانون مزبور، قرار یاد شده قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر استان است.

۲) نظر به حکم کلی مذکور در ذیل ماده ی ۳۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، در مرحله ای انجام تحقیقات مقدماتی توسط دادگاه بخش، مقررات مربوط به مرحله ی تحقیقات مقدماتی حاکمیت دارد و ضوابط مقرر در ماده ی ۲۴۲ قانون اخیرالذکر، باید تا مرحله ی شروع به رسیدگی (دادرسی به معنای اخص) در دادگاه بخش نیز رعایت گردد.