نظریه شماره 7/1400/1468 مورخ 1401/04/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تکلیف دعوای اعتراض ثالث در جریان رسیدگی اصلی
چکیده نظریه شماره 7/1400/1468 مورخ 1401/04/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تکلیف دعوای اعتراض ثالث در جریان رسیدگی اصلی: مطابق مواد 417، 418 و 420 قانون آیین دادرسی مدنی، به نظر می رسد که اعتراض ثالث اصلی اختصاص به آرای قطعی دارد و شامل آرای غیر قطعی و جریان رسیدگی نمی شود. اما می توان با اخذ وحدت ملاک از تبصره 3 ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی، دادخواستِ اعتراض ثالث اصلی را در فرضی که به دلیل عدم پرداخت حق الزحمه کارشناسی توسط تجدیدنظرخواه، رسیدگی اصلی با قرار توقیف رسیدگی مواجه شده است؛ دعوای ورود ثالث به مرحله تجدیدنظر تلقی کرد.
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۱۴۶۸ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۰-۱۲۷-۱۴۶۸ ح |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۱/۰۴/۰۵ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
| محور نظریه | اعتراض شخص ثالث |
استعلام
دادگاه تجدید نظر در مقام رسیدگی به اعتراض محکوم علیه، قرار ارجاع امر به هیأت کارشناسی صادر می کند؛ اما تجدید نظرخواه، دستمزد هیأت کارشناسان را در مهلت قانونی تأدیه نمی کند و دادگاه تجدید نظر قرار توقف رسیدگی را صادر می کند. چنانچه شخص ثالث نسبت به رأی مرجع نخستین، اعتراض ثالث اصلی مطرح و دادخواست خود را به دادگاه نخستین تقدیم کرده باشد، رسیدگی به دادخواست اعتراض اصلی در صلاحیت کدام دادگاه است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، گرچه در مواد ۴۱۷ و ۴۱۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ واژه رأی به طور مطلق به کار رفته است، اما با توجه به دیگر مواد این قانون مانند ماده ۴۲۰ و نیز با عنایت به مشکلات مربوط به رسیدگی به اعتراض ثالث نسبت به رأی غیر قطعی، به نظر می رسد اعتراض ثالث موضوع مواد یادشده اختصاص به آرای قطعی دارد.
ثانیا، با عنایت به ملاک تبصره ۳ ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، دادخواست تقدیم شده از ناحیه ثالث فرض سؤال را می توان به عنوان ورود ثالث در مرحله تجدید نظر تلقی کرد و با رفع موانع رسیدگی به دعوای تجدید نظر، دعوای ثالث قابل رسیدگی خواهد بود.