نظریه شماره 7/1400/1472 مورخ 1401/02/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۱۴۰۰/۱۴۷۲
شماره پرونده	۱۴۰۰-۱۲۷-۱۴۷۲ ح
تاریخ نظریه	۱۴۰۱/۰۲/۲۸

استعلام: در پرونده های متعاقب درخواست اعاده دادرسی و صدور قرار قبولی اعاده دادرسی، چنانچه در جریان رسیدگی صرف نظر از جهت اعاده دادرسی، احراز شود ایراد شکلی دیگری در پرونده وجود داشته که مورد توجه قرار نگرفته و با وجود ایراد مذکور رسیدگی و حکم مورد درخواست اعاده دادرسی صادر شده است، با لحاظ اثر انتقالی اعاده دادرسی از یک طرف و ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ از طرف دیگر، آیا صدور رأی به سبب ایراد و مانع شکلی موجود که متفاوت از جهت اعاده دادرسی استنادی است، امکان پذیر است؟ به عنوان مثال، اگر در این مرحله معلوم شود یکی از شرایط اقامه دعوای بدوی از ابتدا مفقود بوده است؛ مانند آن که، موضوع مشمول اعتبار امر محکوم بها است و یا خواهان ذی نفع نبوده است، آیا باید بدون توجه به موانع شکلی موجود صرفا در چهارچوب جهت اعاده دادرسی مورد درخواست، رسیدگی صورت گیرد و یا این که با لحاظ اثر انتقال اعاده دادرسی باید شرایط شکلی دعوا نیز مدنظر قرار گیرد و حکم ماده ۴۳۶ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ را صرفا ناظر بر رسیدگی ماهیتی بدانیم؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

دادگاه در مقام رسیدگی به درخواست اعاده دادرسی صرفا در صورتی که موضوع درخواست را با یکی از جهات اعاده دادرسی موضوع ماده ۴۲۶ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ قابل انطباق بداند، مجاز به ورود و رسیدگی مجدد است و خارج از جهات شش گانه مذکور در این ماده؛ مانند وجود ایراد و مانع شکلی که متفاوت از جهات یادشده باشد، مجاز به ورود به اعاده دادرسی و صدور رأی نیست.