نظریه شماره 7/1400/199 مورخ 1131/10/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۱۴۰۰/۱۹۹
شماره پرونده	۱۴۰۰۰-۱۹۲-۱۹۹ ک
تاریخ نظریه	۱۱۳۱/۱۰/۱۲

استعلام: به استناد ماده ۱۲ قانون زمین شهری مصوب ۱۳۶۶ با اصلاحات و الحاقات بعدی کمیسیون موضوع ماده ۱۲ م این قانون تا سال ۱۳۷۴ راجع به نوع زمین موات، باغ،مزروعی و ... اظهارنظر می کرد.

از سال ۱۳۷۴ این کمیسیون از اظهار نظر در مورد نوع زمین که باغ است یا مزروعی خودداری می کند؛ زیرا حسب تبصره ۲ ماده ۱ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب ۱۳۷۴ با اصلاحات والحاقات بعدی مرجع تشخیص اراضی زراعی و باغ ها در خارج از محدوده قانونی شهرها و شهرک ها وزارت جهاد کشاورزی است و تغییر کاربری اراضی موضوع این قانون در روستا طبق ضوابطی مجاز است که توسط وزارت اخیرالذکر تعیین می شود.

در تبصره ۲ ماده ۲ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی ئ باغ ها اصلاحی ۱۳۸۵ نیز مرجع تشخیص اراضی زراعی و باغ ها وزارت جهاد کشاورزی ادانسته شده است و مراجع قضایی و اداری نظر سازمان جهاد کشاورزی ذی ربط را در این زمینه استعلام می کنند و مراجع اداری موظف به رعایت نظر این سازمان شده اند. نظر سازمان جهاد کشاورزی استان برای مراجع قضایی به منزله نظر کارشناس رسمی دادگستری تلقی می شود همان گونه که استحضار دارید کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری پیش از سال ۱۳۷۴ در مواردی ملکی را در وضعیت باغی تشخیص داده؛ اما چون باغ شناخته شدن ملک مشکلاتی را برای مالکان ایجاد می کند، بعضا مالکان دعوای اعتراض به رأی کمیسون به ادعای مزروعی بودن و باغ نبودن ملک را به طرفیت اداره راه و شهرسازی مطرح می کنند

حال پرسش این است که با توجه به صلاحیت وزارت جهاد کشاورزی در تشخیص اراضی زراعی و باغی از سال ۱۳۷۴ تا کنون، آیا در این دعاوی طرح دعوی به طرفیت اداره جهاد کشاورزی هم ضروری است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

دعوای ابطال تشخیص کمیسیون موضوع ماده ۱۲ قانون زمین شهری مصوب ۱۳۶۶ با اصلاحات بعدی در خصوص نوعیت زمین و دارای وضعیت باغ دانستن آن باید به طرفیت وزارت راه و شهرسازی مطرح شود و موجبی برای طرف دعوا قرار گرفتن وزارت یا سازمان جهاد کشاورزی وجود ندارد.