نظریه شماره 7/1400/81 مورخ 1400/02/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات تکرار جرم در جرایم مواد مخدر

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/1400/81
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۸۱
شماره پرونده۱۴۰۰-۵۴-۸۱ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۰/۰۲/۲۲
موضوع نظریهحقوق جزای عمومی
محور نظریهتکرار جرم

چکیده نظریه شماره 7/1400/81 مورخ 1400/02/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات تکرار جرم در جرایم مواد مخدر: در مواردی که راجع به تکرار جرم در قانون مبارزه با مواد مخدر تعیین تکلیف نشده باشد، باید طبق مقررات عام قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ عمل شود. با این حال در خصوص تکرار جرم، چون طبق مواد ۱۴، ماده ۹ قانون مبارزه با مواد مخدر۹، ۶، ۵، ۲ و ۳۹ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مقررات خاصی پیش بینی شده است، مطابق آن عمل می‌شود و موضوع از شمول قانون مجازات اسلامی خارج است.

استعلام

قانون مبارزه با مواد مخدر که قانون خاص است، در بعضی از موضوعات برای تکرار جرم مجازات تعیین کرده و در بعضی موارد نیز ساکت است و از باب مثال، ماده ۶ این قانون در خصوص تکرار بندهای ۱ و ۲ و ۳ ماده ۵ تعیین تکلیف کرده و موضوع تکرار در بندهای ۴ و ۵ و ۶ این ماده در همان بند تعیین تکلیف شده است؛ به طوری که بندهای ۱ و ۲ و ۳ نیز تکرار یکدیگر می باشند، ولی تکرار سایر بندها محسوب نمی شوند؛ همچنین بندهای ۴ و ۵ و ۶ نیز تکرار به حساب نمی آیند. حال سوال این است که چنانچه شخصی مرتکب جرم موضوع بند ۵ ماده ۵ شده باشد و سابقه قبلی وی محکومیت قطعی موضوع بند ۴ باشد، آیا در این خصوص قانون ساکت است و می توان به استناد ماده ۱۳۷ قانون مجازات اسلامی مجازات را تشدید کرد؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا، مقررات قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ عام است وعلی الاصول باید در کلیه جرایم رعایت شود؛ مع هذا قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر با اصلاحات والحاقات بعدی، قانون خاص است؛ لذا در هر مورد که حکم خاصی دراین قانون وجود دارد، باید بر اساس همین قانون عمل شود و در مواردی که قانون مذکور ساکت است، باید طبق مقررات عام قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ عمل شود. در خصوص تکرار جرم، چون طبق مواد ۱۴، ۹، ۶، ۵، ۲ و ۳۹ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر با اصلاحات بعدی مقررات خاصی پیش بینی شده است و قانون در این خصوص ساکت نیست، لذا در تکرار جرایم موضوع این قانون باید طبق این مقررات عمل شود.

ثانیا، مستنبط از بندهای ۴، ۵ و ۶ ماده ۵ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر این است که برای اعمال مقررات تشدید مجازات در اثر تکرار نسبت به مرتکبان جرایم موضوع بندهای موصوف، انطباق جرم مذکور در هر بند با محکومیت سابق مربوط به همان بند از حیث مقدار مواد مخدر لازم است و لذا با عنایت به ملاک رأی وحدت رویه شماره ۷۷۶ مورخ ۱۰/۲/۱۳۹۸ هیأت عمومی دیوان عالی کشور، در فرض سؤال که مرتکب با وجود یک سابقه محکومیت قطعی موضوع بند ۴ ماده ۵ مرتکب جرم موضوع بند ۵ ماده ۵ قانون مبارزه با مواد مخدر شده است، مقررات عمومی ماده ۱۳۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ حاکم نیست.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته