نظریه شماره 7/1401/1046 مورخ 1401/12/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
شماره نظریه | ۷/۱۴۰۱/۱۰۴۶ |
---|---|
شماره پرونده | ۱۴۰۱-۱۶۸-۱۰۴۶ ک |
تاریخ نظریه | ۱۴۰۱/۱۲/۲۲ |
استعلام: در مواردی که مطابق تبصره ماده ۵۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری محکوم علیه رأسا جلب می شود، جهت احضار محکوم علیه از طریق ضامن آیا نیازمند رعایت ترتیبات طولی مطابق با صدر ماده اخیرالذکر نیز می باشد؟ (یعنی ابتدا ابلاغ به محکوم علیه و در صورت عدم حضور احضار از طریق ضامن).
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با توجه به اصول کلی مقرر در ماده ۲۲۴ و ۲۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و فلسفه جلب ابتدایی محکوم علیه در تبصره ذیل ماده ۵۰۰ قانون یادشده که جلوگیری از فرار یا مخفی شدن نامبرده است و در صورت صدور دستور جلب ابتدایی محکوم مطابق تبصره ماده ۵۰۰ این قانون و عدم دسترسی به وی، قاضی اجرای احکام کیفری نسبت به اخطار به کفیل یا وثیقه گذار مبنی بر معرفی محکوم اقدام می کند؛ در این فرض، دستور جلب، جایگزین احضار محکوم محسوب می شود.