نظریه شماره 7/1401/944 مورخ 1402/02/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۱/۹۴۴ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۱-۱۶۰-۹۴۴ ع |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۲/۲۴ |
استعلام: در مورد احکام کمیسیون ماده صد شهرداری که در هیأت تجدید نظر رأی قطعی برای آن صادر شده است، چنانچه اعاده دادرسی نسبت به آن مطرح شود و جهت آن انتفاء نقشه تفصیلی حاکم بر زمان صدور حکم (امنیت ساخت به جهت فضای سبز) و تجویز ساخت و ساز مسکونی حاضر باشد، آیا کمیسیون حق رسیدگی به این دعوا را دارد؟ برخی از قضات معتقدند که با توجه به مبانی موجود و از جمله ماهیت شبه کیفری بودن تخلفات ساختمانی و ملاک مواد ۹۸ و ۱۱۵ قانون تشکیلات دیوان عدالت اداری و بند ج ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری و اخف شدن قانون مؤخر، امکان قبول اعاده دادرسی است و برخی هم گفته اند که چون قانون صریح نیست، اصل بر ممنوعیت است. نظر آن مرجع کدام است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، هدف مقنن از پیش بینی تخریب بنا، اعاده وضعیت ملک به حالت کاربری سابق (اولیه) (در فرض سؤال، فضای سبز) است که در فرض استعلام با لحاظ تصویب طرح تفصیلی و خروج ملک از شمول فضای سبز و در نتیجه تغییر کاربری ملک به مسکونی، اجرای حکم تخریب بنا منتفی است و ضرورت احترام به مالکیت اشخاص موضوع اصل چهل و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز اقتضای چنین نظری را دارد؛ بنابراین در خصوص حکم به محکومیت تخریب، شهرداری با تکلیفی مواجه نیست.
ثانیا، در قوانین و مقررات موضوعه، اعاده دادرسی نسبت به آراء کمیسیون ماده ۱۰۰ قانون شهرداری مصوب ۱۳۳۴ با اصلاحات و الحاقات بعدی پیش بینی نشده است و نمی توان با اخذ ملاک از ماده ۱۱۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ و یا مواد مربوطه از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ و قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶، به جهت ممکن نبودن اجرای رأی و یا منتفی شدن موضوع اجرا، پرونده را بار دیگر در کمیسیون ماده ۱۰۰ یادشده مطرح کرد.