نظریه شماره 7/1402/214مورخ 1402/04/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه اعمال ماده۲۴۲ قانون آ.د.ک در مجازات حبس توأم با مجازات تخییری یا غیرتخییری
چکیده نظریه شماره 7/1402/214مورخ 1402/04/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه اعمال ماده۲۴۲ قانون آ.د.ک در مجازات حبس توأم با مجازات تخییری یا غیرتخییری: در هر مورد که جرم انتسابی به متهم دارای مجازات حداقل حبس باشد، اعم از این که حبس مذکور توأم با سایر مجازات ها به نحو تخییری یا غیر تخییری و یا همراه با دیه باشد، حداقل مجازات حبس مقرر در قانون برای جرم منظور در مدت بازداشت متهم می باید مورد رعایت قرار گیرد.
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۲/۲۱۴ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۲-۱۶۸-۲۱۴ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۴/۲۶ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | قرار بازداشت موقت |
استعلام
مطابق ماده ۲۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری حداکثر مدت بازداشت متهم ناشی از صدور قرار بازداشت موقت و سایر قرارهای منجر به بازداشت متهم نباید از حداقل مجازات حبس تجاوز نماید. حال مستدعیست پاسخ فرمایید: آیا چنانچه مجازات حبس توأم با سایر مجازات های تخییری یا غیر تخییری باشد، یا چنانچه حبس توأم با دیه و یا رد مال باشد، مقررات ماده مذکور جاری می باشد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
۱- با عنایت به این که، تنها ملاک محاسبه حداکثر مدت بازداشت متهم در اجرای ماده ۲۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، حداقل حبس مقرر در قانون برای آن جرم تعیین شده است، در هر مورد که جرم انتسابی به متهم دارای مجازات حداقل حبس باشد، اعم از این که حبس مذکور توأم با سایر مجازات ها به نحو تخییری یا غیر تخییری و یا همراه با دیه باشد، حداقل مجازات حبس مقرر در قانون برای جرم منظور در مدت بازداشت متهم می باید مورد رعایت قرار گیرد.
۲- رد مال مجازات نیست و در جرایمی که علاوه بر الزام محکوم به رد مال، مجازات قانونی جرم، حبس باشد، ملاک محاسبه حداکثر مدت بازداشت متهم، حداقل حبس مقرر در قانون برای آن جرم است و بازداشت متهم مازاد بر آن فاقد مجوز قانونی است.