نظریه شماره 7/1402/92 مورخ 1402/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره توافق طرفین قبل از صدور حکم قطعی
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۲/۹۲ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۲-۳/۱-۹۲ح |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۵/۲۴ |
| موضوع نظریه | قانون آیین دادرسی مدنی |
| محور نظریه | توافق طرفین قبل از صدور حکم قطعی |
چکیده نظریه شماره 7/1402/92 مورخ 1402/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره توافق طرفین قبل از صدور حکم قطعی: اجرای رأی غیرقطعی بدوی مطابق ماده ۱۷۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، جنبه موقتی دارد.
استعلام
در دعاوی ثلاث در صورتی که وفق ماده ۱۷۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، پس از صدور حکم بدوی نسبت به اجرای حکم اقدام شود و در مرحله اجرا طرفین به توافق برسند؛ اما پس از توافق، در مرحله تجدیدنظر، رأی قطعی برخلاف توافق صادر شود و محکوم له اجرای حکم قطعی را خواستار شود، آیا پس از صدور اجراییه در اجرای احکام مدنی، ملاک اجرای رأی قطعی است و یا توافق نامه ابتدایی طرفین؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، اجرای رأی غیرقطعی بدوی مطابق ماده ۱۷۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، جنبه موقتی دارد.
ثانیا، با توجه به اینکه در فرض سؤال، نوع و مفاد توافق و رأی قطعی صادر شده پیرامون دعاوی تصرف مشخص نشده است، دارای ابهام و شقوق مختلف است؛ لذا قابل پاسخگویی نیست.