نظریه شماره 7/85/3637 مورخ 1385/05/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۸۵/۳۶۳۷
شماره پرونده	۸۵-۷۵-۷۲۷
تاریخ نظریه	۱۳۸۵/۰۵/۱۵

استعلام: دادگاه صالح برای رسیدگی به اختلافات ناشی از قرارداد، دادگاه محل اقامتگاه خوانده است یا دادگاههای دیگر از جمله دادگاهی که عقد یا قرارداد در حوزه آن منعقد شده است یا تعهد می­بایست در آنجا انجام شود نیز صالح به رسیدگی می باشند؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اگر چه طبق ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، دعوی باید در دادگاهی اقامه شود که خوانده در حوزه قضائی آن اقامتگاه دارد، اما با عنایت به مفاد رأی وحدت رویه شماره ۹ مورخ ۲۶/۳/۱۳۵۹ هیأت عمومی دیوان عالی کشور مبنی براینکه، در رسیدگی به دعاوی بازرگانی و هر دعوی راجع به اموال منقول که از عقود و قرارداد ناشی شده باشد از نظر تسهیل در رسیدگی انتخاب دادگاه در اختیار خواهان قرار دارد و همچنین ماده۱۳ قانون مزبور که صراحتاً مقرر داشته: «در دعاوی بازرگانی و دعاوی راجع به اموال منقول که از عقود و قراردادها ناشی شده باشد، خواهان می تواند به دادگاهی رجوع کند که عقد یا قرارداد در حوزه آن واقع شده است یا تعهد می بایست در آنجا انجام شود.» و با توجه به ملاک ماده۲۳ همان قانون، در فرض استعلام رسیدگی به اختلافات ناشی از قرارداد را می­توان در هر کدام از دادگاههای محل اقامت تعیین شده در قرارداد، محل تنظیم قرارداد یا اجرای تعهد و یا اقامتگاه خوانده مطرح نمود.