نظریه شماره 7/89/667 مورخ 1389/02/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۸۹/۶۶۷
شماره پرونده	۸۹-۹۷-۱۵
تاریخ نظریه	۱۳۸۹/۰۲/۰۸

استعلام: با فرض اجباری نبودن تعیین وکیل برای اقامه دعاوی حقوقی، آیا محکوم کردن طرف دعوی به پرداخت خسارت حق الوکاله وکیل معاضدتی یا وکیل تعیینی صحیح است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با توجه به رأی وحدت رویه شماره ۷۱۴ مورخ ۱۱/۱۲/۱۳۸۸ هیأت عمومی دیوان عالی کشور برای اقامه دعاوی حقوقی، شکایت از آراء و دفاع از آنها دخالت وکیل قانوناً الزامی نیست. ولی با عنایت به اینکه در شق ۱۲ بند ب فصل دوم دستورالعمل شماره۱ از طرح جامع رفع اطاله دادرسی مصوب ۳۰/۷/۱۳۸۴ ریاست قوه قضائیه مقرر شده است «اگر متقاضی در دعوی، محکومٌ له واقع شود حق الوکاله جزء خسارات دادرسی از محکومٌ علیه به حکم دادگاه دریافت خواهد شد»، بنظر می رسد اولاً حق الوکاله موضوع شق ۱۲ بند ب فصل دوم از دستورالعمل مزبور باید براساس آیین نامه تعرفه حق الوکاله، حق المشاوره و هزینه سفر وکلای دادگستری و وکلای موضوع ماده۱۸۷ قانون برنامه سوم توسعه... مصوب ۲۷/۴/۱۳۵۸ ریاست قوه قضائیه (مندرج در روزنامه رسمی شماره ۱۷۸۸۹ مورخ ۵/۵/۱۳۸۵) مطالبه شود. ثانیاً ذکر آن در حکم دادگاه و محکومیت محکومٌ علیه به پرداخت آن، مستلزم مطالبه حق الوکاله موصوف توسط وکیل معاضدتی یا خواهان است. ثالثاً وصول آن در صورت استنکاف محکومٌ علیه از اجرای حکم مزبور، مستلزم تقاضای آن ضمن درخواست اصدار و ابلاغ اجرائیه، علیه محکومٌ علیه است.